бабро́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да бабра. Бабровы запаведнік. Бабровая хатка.

2. Зроблены з футра бабра. [Цар:] — Дам бабровую шапку і шубу саболлю, Колькі вокам акінеш — Чарназёмнага поля. Танк.

•••

Бабровы струмень гл. струмень.

Бабровыя гоны гл. гон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stole

I [stoʊl]

n.

ша́лік -а m., накі́дка f.

mink stole — накі́дка з но́ркавага фу́тра

II [stoʊl]

v., p.t. of steal

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bóbr

м.

1. заал. бабёр (Castor fiber);

2.

bobry мн. бабровае футра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АНІЛІ́НАВЫ ЧО́РНЫ,

азінавы фарбавальнік. Утвараецца ў выніку акіслення аніліну ў кіслым асяроддзі звычайна непасрэдна на валокнах бавоўны, шоўку, футра. Устойлівы да кіслотаў, атм. уздзеянняў, святла. Акісленнем аніліну атрымліваюць таксама чорны пігмент, які выкарыстоўваецца для афарбоўкі пластмасаў, у вытв-сці лакафарбавых матэрыялаў, фарбы для капіравальнай паперы, стужак друкавальных машынак і інш.

т. 1, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шашо́к, ‑шка, м.

Драпежны звярок сямейства куніц з каштоўным пушыстым футрам. Звалілася была з шаста і закудахкала курыца. Пасля адразу ж сціхла, як бы яе шашок лапнуў за горла. Шашок часта прыходзіць у хлеў. Пташнікаў. // Футра гэтай жывёліны. Шапка з шашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незабі́ты неуби́тый;

◊ дзялі́ць шку́ру ~тага мядзве́дзя — дели́ть шку́ру неуби́того медве́дя;

з ~тага лі́са фу́тра не пашы́еш — посл. из живо́й лисы́ шу́бу не сошьёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

full-length

[,fʊlˈleŋӨ]

adj., adv.

1) на ўве́сь рост (пра партрэ́т, лю́стра)

2) да зямлі́ (пра суке́нку), даўгі́ (пра фу́тра, паліто́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кушне́р м.

1. (рамеснік, які вырабляе шкуры на футра) Kürschner m -s, -;

2. (гандляр) Pélzhändler m -s, -, Ráuchwarenhändler m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мядзве́джы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мядзведзя, належыць яму. Мядзведжы след. // Зроблены, прыгатаваны са скуры або з мяса мядзведзя. Мядзведжае футра. Мядзведжая каўбаса.

2. перан. Такі, як у мядзведзя. Мядзведжая паходка.

•••

Мядзведжая паслуга гл. паслуга.

Мядзведжы кут (куток) гл. кут.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баа́

(фр. boa, ад лац. boa = змяя)

1) змяя сямейства ўдававых, якая водзіцца ў лясах трапічнай Амерыкі;

2) доўгі і вузкі жаночы шаль з футра або пёраў (напр. страусавае б.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)