disputant
дыспута́нт -а
які́ спрача́ецца, які́ ўдзе́льнічае ў ды́спуце
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
disputant
дыспута́нт -а
які́ спрача́ецца, які́ ўдзе́льнічае ў ды́спуце
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дыплама́нт
(ад дыплом)
1) студэнт, які выконвае дыпломную работу;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
франдзёр
(
1)
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
саіска́льнік, ‑а,
1.
2. Той, хто рыхтуецца да атрымання вучонай ступені за навуковую працу або вучонага звання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бахар І. (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Бачэўскі (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Грыбовіч (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Сакалоўскі (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Мухін В. П. (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Сяргееў Я. М. (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)