о́пус

(лац. opus = праца, твор)

1) музычны твор, абазначаны парадкавым нумарам у шэрагу іншых твораў дадзенага кампазітара;

2) іран. усякі твор, праца якога-н. аўтара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сто́лько

1. нареч. сто́лькі, гэ́тулькі;

2. мест. сто́лькі (род., предл. сто́лькіх, дат. сто́лькім, вин. сто́лькі, сто́лькіх, твор. сто́лькімі); гэ́тулькі (род., предл. гэ́тулькіх, дат. гэ́тулькім, вин. гэ́тулькі, гэ́тулькіх, твор. гэ́тулькімі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

травесці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак. і зак., што.

Пераробліваць (перарабіць) мастацкі твор, надаваць (надаць) мастацкаму твору які‑н. новы выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Гутарка Данілы са Сцяпанам» (ананімны твор) 1/316; 4/97

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Варлаам і Іаасаф» (ананімны твор візант. л-ры) 3/75

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Цзінь, Пін, Мэй» (ананімны твор кіт. л-ры) 5/608

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

апавяда́нне н.

1. (дзеянне) Erzählen n -s;

2. (твор) Erzählung f -, -en, Geschchte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

анані́м м.

1. (аўтар) anonmer [nmentlich nicht gennnter] Verfsser [utor], Annymus m -, -mi;

2. (твор) anonme Schrift, anonmes Werk

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папуры́, нескл., н.

Музычны твор з урыўкаў розных агульнавядомых песень, мелодый. Слава Байдакоў выканаў на акардыёне пануры з вядомых песень. Навуменка.

[Фр. pot pourri.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

але́гра,

1. прысл. Хутка, ажыўлена (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка ў хуткім тэмпе.

[Іт. allegro — весела.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)