скало́ць², скалю́, ско́леш, ско́ле; скалі́; ско́латы; зак., што.

1. Змацаваць разам што-н., сашпільваючы.

С. кускі матэрыі.

С. шпількай пояс.

2. і каго. Зраніць у многіх месцах чым-н. вострым, калючым.

С. ногі іржышчам.

|| незак. ско́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ско́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і ско́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ухва́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да ўхвалы, заключае ўхвалу. Твар Ткачова, як і заўжды, быў строгі, нават крыху непрыветны, а словы — шчырыя, дужа добрыя, ухвальныя. Савіцкі. — Будзем памагаць і сена касіць, і жаць. А малаціць будзем.. разам! — Разам, — пайшоў услед ухвальны і, можна сказаць, дружны гоман. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

separated

[ˈsepəreitɪd]

adj.

1) разьдзе́лены; адлу́чаны, аддзе́лены

2) які́ не жыве́ ра́зам (пра му́жа ці жо́нку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

coherent

[koʊˈhɪrənt]

adj.

1) лягі́чны, лягі́чна павя́заны; пасьлядо́ўна збудава́ны, вы́казаны

2) зьле́плены, счэ́плены; які́ трыма́ецца ра́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

again and again, time after time, time and again

раз за ра́зам, раз-по́раз, неаднаразо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Клю́чам ’сукупна, разам’ (Сл. паўн.-зах.). Да ключа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Схунды́ту ’ўсе разам, грамадой’: schundýtu pašli kasić (Варл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крывя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Запечаная ў кішках кроў разам са спецыямі; крывяная каўбаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кута́с, ‑а, м.

Пучок нітак, звязаных разам на адным канцы, які служыць для ўпрыгожання чаго‑н. Пояс з кутасамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясты́к, ‑а, м.

Ікра, вынятая з асятровых і часцікавых рыб, разам з плеўкай, якая яе акружае. // Плеўка ад ікры.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)