набо́ршчык, ‑а, м.

Рабочы друкарні, які робіць набор. Набраў тады мой першы твор наборшчык — віцебскі рабочы. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wage-earner [ˈweɪdʒˌɜ:nə] n.

1. рабо́тнік; наёмны рабо́чы

2. кармі́цель; кармі́целька (у сям’і)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ляка́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па вырабе лякал (у 2 знач.).

|| ж. ляка́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. ляка́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калекты́ў, -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

Група людзей, аб’яднаных агульнай работай, вучобай, агульнымі інтарэсамі.

Рабочы к.

К. інстытута.

|| прым. калекты́ўны, -ая, -ае.

К. сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біцю́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Рабочы конь — цяжкавоз буйной пароды.

2. перан. Пра высокага, мажнога чалавека (разм.).

Такі б. сноўдаецца без справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца часаннем воўны, ільну і пад.

|| ж. часа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. часа́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электратэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па электратэхніцы.

2. Рабочы, які займаецца ўстаноўкай, зборкай, рамонтам і пад. электрычнага абсталявання і электрычных прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадалі́ў, ‑ліва, м.

1. Рабочы, які вылівае або адпампоўвае ваду.

2. Стараста суднавых рабочых, старшы рабочы на баржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́мпаўшчык, ‑а, м.

1. Рабочы, які вырабляе лямпы.

2. Рабочы, які наглядае за спраўнасцю асвятляльных лямп, запальвае іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

robociarz

м. разм. рабочы; працоўны; рабачай; пралетарый

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)