разбаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Апрацаваць, разрыхліць бараною (поле).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпы. Рэпнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скато́ма, ‑ы, ж.

Захворванне вачэй, пры якім звужаецца поле зроку.

[Грэч. skótos — цемната.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лавінны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ялавіны. Ялавіннае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eyesight

[ˈaɪsaɪt]

n.

1) зрок -у m.

2) по́ле зро́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агра-

(гр. agros = поле)

першая састаўная частка складанаскарочаных слоў, якая адпавядае паняццю «агранамічны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

велд

(гал. veld = поле)

плато ў Паўд. Афрыцы, пакрытае злакавай і хмызняковай расліннасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Gesíchtsfeld

n -(e)s, -er по́ле зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Séhweite

f -, -n мяжа́ зро́ку, по́ле зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábschreiten

* vt вымяра́ць кро́камі (поле); абыхо́дзіць (фронт)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)