дорсавентра́льны

[ад дарса(льны) = вентральны]

анат. спінна-брушны (пра орган цела жывёлы або чалавека).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АПАПЛЕКСІ́Я

(ад грэч. apoplēssō разбіваць ударам),

кровазліццё, што хутка развіваецца, у які-небудзь орган, напр. мозг (гл. Інсульт).

т. 1, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́бары, ‑аў; адз. няма.

Выбранне шляхам галасавання дэпутатаў у прадстаўнічы орган дзяржавы, службовых асоб, членаў арганізацыі. Выбары дэпутатаў ва ўсе Саветы дэпутатаў працоўных.. праводзяцца выбаршчыкамі на аснове ўсеагульнага, роўнага і прамога выбарчага права пры тайным галасаванні. Канстытуцыя БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэўко́м, ‑а, м.

Гіст. Ваенна-рэвалюцыйны камітэт, створаны для падрыхтоўкі і правядзення ўзброенага паўстання ў Расіі ў кастрычніку 1917 года. // Рэвалюцыйны камітэт у час грамадзянскай вайны і замежнай ваеннай інтэрвенцыі як мясцовы надзвычайны орган Савецкай улады. Рэўкомы Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пумпы́ська фалькл. ’цыцка’, эўфем. ’палавы орган’: вазьму я быську, ды за пумпыську: а дай, быську, малака! (ушац., Полымя, 2000, 11, 140), рус. смал. пупы́ська ’тс’. Утварэнне з экспрэсіўнай асновай пумп‑, суадноснай з пуп‑, для называння круглых кароткіх прадметаў, параўн. пупы́шка ’мякіш, кончык пальца’ (гл. пупышы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

headquarters

[ˈhed,kwɔrtərz]

n., pl. or sing.

1) Milit. штаб -у m., штаб-кватэ́ра f.; о́рган кірава́ньня

2) гало́ўнае кіраўні́цтва, цэ́нтар -ру m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

General Assembly

1) Генэра́льная Асамбле́я (Арганіза́цыі Аб’е́днаных На́цыяў)

2) заканада́ўчы о́рган дзяржа́вы

3) заканада́ўчая ўстано́ва некато́рых шта́таў у Злу́чаных Шта́тах Амэ́рыкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

саве́т м

1. гіст (орган улады) Sowjét m -s, -s;

Вярхо́ўны саве́т der Óberste Sowjét;

саве́т наро́дных дэпута́таў der Sowjét der Vólksdeputierten;

2. (калегіяльны орган) Rat m -(e)s, Räte;

кансультаты́ўны саве́т Béirat m;

Саве́т Бяспе́кі (ААН) Sícherheitsrat der UNO), UN-Sícherheitsrat; гл тс рада 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перабраха́ць, ‑брашу, ‑брэшаш, ‑брэша; зак., каго-што.

Разм. Брахаць даўжэй за каго‑н., узяць верх у брахні. Ажно са скуры лезлі, каб перабрахаць адна другую.. [газеты] «Слова» і «Дзённік Віленскі» — орган дэфензівы і рэакцыянераў. Машара. Сабака сабакі не перабрэша. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярхо́ўны Óber , óberst; höchst (вышэйшы);

вярхо́ўны о́рган das óberste Orgán; вайск вярхо́ўны галоўнакама́ндуючы der Óberste Beféhlshaber;

вярхо́ўнае кама́ндаванне Óberkommando n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)