умалі́ць разм (схіліць, моцна просячы) j-n durch (fléhentliche) Bítten zu etw. (D) bewégen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Перабажа́цца ’перастаць моцна хацець’ (Нас.). Да пера- і бажа́ць ’моцна прасіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жар, -у, м.

1. Гарачае вуголле без полымя.

Падгарнуць жару.

2. Моцна нагрэтае паветра; спёка.

Летні ж.

3. Павышаная тэмпература цела пры хваробе (разм.).

У дзіцяці моцны ж.

◊

Бегчы, як жару ўхапіўшы (разм.) — вельмі хутка імчацца.

Даць (задаць) жару (разм.) — моцна насварыцца, расправіцца з кім-н.; хутка зрабіць што-н.

Чужымі рукамі жар заграбаць (разм., неадабр.) — не працуючы самому, карыстацца тым, што зрабілі іншыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wallop​2 [ˈwɒləp] v. infml біць (мо́цна), дуба́сіць;

wallop the rivals разбі́ць сапе́рнікаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bash​2 [bæʃ] v. infml

1. мо́цна біць, лупі́ць

2. урэ́зацца (пра машыну)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shriek​1 [ʃri:k] n. прані́злівы крык, ля́мант;

give a loud shriek мо́цна закрыча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

звары́цца сов., в разн. знач. свари́ться;

суп ~ры́ўся — суп свари́лся;

металі́чныя ча́сткі мо́цна ~ры́ліся — металли́ческие ча́сти кре́пко свари́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сшы́ты сши́тый; смётанный; состёганный, ста́чанный; см. сшыць;

◊ нязгра́бна скро́ены, ды мо́цна с. — погов. нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

замёрзлы і заме́рзлы, -ая, -ае

1. Зацвярдзелы ад холаду; пакрыты ледзяной коркай.

Замёрзлая гразь.

Замёрзлыя вокны.

Замёрзлыя пальцы (моцна азяблыя).

2. Які загінуў, памёр ад холаду.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раскуда́хтацца, -хчуся, -хчашся, -хчацца; -хчыся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна і доўга кудахтаць.

Куры раскудахталіся.

2. перан. Раскрычацца без толку, без прычыны (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)