Verbum

аглушы́ць, аглушу́, аглу́шыш, аглу́шыць; аглу́шаны; зак., каго-што.

1. гл. глушыць.

2. Моцным гукам, шумам пазбавіць слыху або яснасці слыху.

А. выбухам.

3. перан. Напоўніць аглушальнымі гукамі (паветра, прастору).

4. Моцна ўдарыць па галаве; ударам давесці да непрытомнасці (разм.).

5. перан. Чым-н. нечаканым моцна ўразіць, ашаламіць.

А. навінамі.

|| незак. аглу́шваць, -аю, -аеш і аглуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

зараўці́, -раву́, -раве́ш, -раве́; -равём, -равяце́, -раву́ць; -ро́ў, -раўла́, -ло́; -раві́; зак.

1. Пачаць раўці.

Бык зароў.

2. перан. Голасна заплакаць; моцна закрычаць (разм.).

засмуці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны і -учо́ны; зак., каго (што).

Выклікаць пачуццё смутку, маркоты.

Гэта вестка нас моцна засмуціла.

|| незак. засмуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

карчане́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Моцна азябшы, траціць адчувальнасць.

Ногі карчанеюць на холадзе.

|| зак. закарчане́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і скарчане́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

вантро́бы, -аў.

Унутраныя органы грудной клеткі і жывата.

◊

Пераесці (ад’есці) вантробы (разм., асудж.) — моцна надакучыць, стаць невыносным для каго-н.

|| прым. вантро́бны, -ая, -ае.

пачуццёвы, -ая, -ае.

1. З моцна выражанай палавой цягай.

Пачуццёвая асалода.

2. Схільны да задавальнення цялесных, фізічных пачуццяў.

П. чалавек.

|| наз. пачуццёвасць, -і, ж.

напячы́ся, -пяку́ся, -пячэ́шся, -пячэ́цца; -пячо́мся, -печаце́ся, -пяку́цца; напёкся, -пякла́ся, -кло́ся; -пячы́ся; зак. (разм.).

Моцна нагрэцца, перагрэцца на сонцы, печы і пад.

Н. на пляжы.