з’іне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты інеем; заінелы. Алешнік? А можа аленяў сумёты Прыспалі? З’інелыя рогі дрыжаць. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогнеўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які не баіцца агню, не гарыць і можа вытрымаць высокую тэмпературу. Вогнеўстойлівы лак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які можа хапіць, трубіць. [Стасюня] заўсёды.. лічыла пана Смілгу грубаватым і хамаватым. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэно́ма

(ад гр. aden = залоза + -ома)

дабраякасная пухліна, якая можа развівацца ў залозістых органах (малочнай, шчытападобнай і іншых залозах).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

джо́кер

(англ. joker = літар. жартаўнік)

дадатковая карта ў калодзе, якая можа замяніць любую іншую карту ў час картачнай гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кампа́ктус

(лац. compactus = шчыльны)

сістэма шаф, стэлажоў у кнігасховішчах, архівах, што свабодна можа перамяшчацца па пракладзеных на падлозе рэйках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lay​1 [leɪ] adj. непрафесі́йны (пра чалавека, які не з’яўляецца спецыялістам, прафесіяналам у чым-н.);

The lay reader may find the book difficult. Неспецыялісту кніжка можа здацца складанай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unfit [ʌnˈfɪt] adj. (for)

1. непрыда́тны, непрыго́дны; нязда́тны;

He’s unfit to drive. Ён не можа весці машыну.

2. нездаро́вы; непрыго́дны;

medically unfit for service непрыго́дны да вайско́вай слу́жбы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hate​1 [heɪt] n.

1. няна́вісць; агі́да;

a look of hate по́зірк, по́ўны няна́вісці

2. infml аб’е́кт няна́вісці;

He is her pet hate. Яна яго цярпець не можа.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адкляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адбіць, аддзяліць прыкляпанае. Адкляпаць заклёпкі.

2. Накляпаць касу. [Высеўка:] — Вельмі ж любіў.. [Яўтух] касьбу. Можа, таму, што ў пракосе далёка ззаду пакідаў усіх, а можа, таму, што многія прасіліся, каб ён касу адкляпаў, — толькі касьбы чакаў, як вялікага свята. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)