Plsma

n -s, -men

1) біял. пла́зма

2) мед. сы́варатка крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

захрыбе́тнік, ‑а, м.

Разм. пагард. Той, хто жыве на чужы кошт; дармаед. У .. вобразе [Хурса] раскрыты тыповыя рысы капіталістычнага драпежніка, захрыбетніка, які багацеў на крыві людзей. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няро́дны

1. (па крыві) nicht (blts)verwndt;

няро́дны ба́цька Adoptvvater m -s, -väter;

2. (чужы) fremd

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stagnation [stægˈneɪʃn] n.

1. засто́й, ко́снасць, стагна́цыя;

stagnation of production засто́й у вытво́рчасці;

fall into stagnation дайсці́ да стагна́цыі

2. med. засто́й крыві́, вяно́зны засто́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

алігемі́я

(ад аліга- + -емія)

змяншэнне агульнай колькасці крыві ў арганізме (пры крывацёках, згусанні крыві і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sanguinary

[ˈsæŋgwəneri]

adj.

1) крыва́вы

a sanguinary battle — крыва́вая бітва́

2) крыважэ́рны, пра́гны крыві́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transfuse

[trænsˈfju:z]

v.t.

1)

а) пераліва́ць

б) перадава́ць

2) Med. рабі́ць пераліва́ньне n. (крыві́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transfusion

[trænsˈfju:ʒən]

n.

1)

а) пераліва́ньне n. (крыві́)

б) перадава́ньне n

2) пераліва́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АГРАНУЛАЦЫТО́З,

алейкія, рэзкае памяншэнне колькасці або амаль поўнае знікненне з крыві гранулацытаў. Агранулацытоз можа быць сімптомам прамянёвай хваробы, лейкозу, малярыі, брушнога тыфу, віруснага гепатыту, грыпу і інш., а таксама самаст. хваробай (востры агранулацытоз), агранулацытоз міэлатаксічны ўзнікае пры парушэнні ўтварэння гранулацытаў у касцявым мозгу, агранулацытоз імунны назіраецца пры разбурэнні гранулацытаў крыві. Можа сведчыць пра парушэнне функцыі крывятворнай,. імуннай і інш. сістэм арганізма.

т. 1, с. 82

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕМАЛІЗІ́НЫ,

рэчывы, здольныя вызваляць гемаглабін з эрытрацытаў крыві. Пры гэтым гемаглабін раствараецца ў плазме або навакольнай вадкасці і кроў робіцца празрыстай (лакавая кроў). Гемалізіны — прадукты жыццядзейнасці многіх бактэрый паразітычных чарвей, насякомых, скарпіёнаў, некат. ядавітых змей (лізалецыціны). Адрозніваюць нармальныя гемалізіны (прысутнічаюць у сываратцы крыві і лізіруюць уласныя эрытрацыты — аўтагемоліз), ізалізіны — лізіруюць эрытрацыты, уведзеныя ўнутрывенна ад жывёл таго ж віду, і гетэралізіны — ад інш. віду.

т. 5, с. 146

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)