washy coloring

паліня́лы ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

kastánienbraun

a кашта́навы (колер); цёмна-гняды́ (пра коней)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Weiß

n -es, - бе́лы ко́лер; бе́лая фа́рба, бялі́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

жаўту́шны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з жаўтухай, выкліканы ёй. Жаўтушны колер скуры. // Разм. Хворы на жаўтуху; з жаўтухай. Жаўтушнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інды́гавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да індыга. Індыгавая вытворчасць.

2. Цёмна-сіні, кубавы. Індыгавая фарба. Індыгавы колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медзяні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. У склад якога ўваходзіць медзь. Медзяністая сажа.

2. Падобны колерам на медзь. Медзяністы колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалаве́лы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў палавы ​2 колер. Міця нібы бачыць разліў спалавелага жыта, блакіт неба, сонечны дзень. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампако́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тампаку, уласцівы яму. Тампаковы колер.

2. Зроблены з тампаку. Тампаковыя гадзіннікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Папялі́сты ’які мае колер попелу’ (ТСБМ), папяля́сты ’тс’ (Гарэц., Мал.). Да попел (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сала́тный, сала́товый в разн. знач. сала́тны, сала́тавы;

сала́тные ли́стья сала́тнае (сала́тавае) лі́сце;

сала́тный цвет сала́тны (сала́тавы) ко́лер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)