подливно́й

1. падліўны́;

подливно́е колесо́ (в мельнице) падліўно́е ко́ла;

подливна́я ме́льница падліўны́ млын;

2. стр. падліўны́;

подливна́я кла́дка падліўна́я кла́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пере́дний пярэ́дні;

пере́днее колесо́ пярэ́дняе ко́ла;

пере́дние коне́чности пярэ́днія кане́чнасці;

пере́дний край пярэ́дні край;

на пере́днем пла́не на пярэ́днім пла́не.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

horizon

[həˈraɪzən]

n.

1) гарызо́нт -а m., далягля́д -у m.

2) кругагля́д -у m., ко́ла ве́даў, ідэ́яў, зацікаўле́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

рулявы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да руля (у 1 знач.). Рулявое кола. Рулявое вясло. □ За мачтай цямнела нерухомая постаць рулявога матроса. Час ад часу ён круціў штурвальнае кола. Самуйлёнак.

2. у знач. наз. рулявы́, ‑ога, м. Чалавек, які кіруе рулём на судне. Жвавы падлетак прабягае па палубе. Каля капітанскай рубкі яго спыняе рулявы. Каршукоў. Моўчкі глядзяць вартавыя, Дазорныя і рулявыя. Лось. // перан. Пра кіраўніка, правадыра. У баях цяжкіх, на барыкадах ты ішла пад сцягам баявым. Слаўная ўдарная брыгада — нашага народа рулявы. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабле́ма ж Problém n -s, -e; Fráge f -, -n;

шыро́кае ко́ла прабле́м ein wéiter Problémbereich;

пастано́ўка прабле́мы Frágestellung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

паразі́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паразіта; які з’яўляецца паразітам (у 1 знач.); паразітычны. Паразітныя расліны.

2. Спец. Які ўзнікае як непажаданая з’ява. Паразітныя токі. // Які выконвае дапаможную функцыю. Паразітнае кола.

•••

Паразітныя грыбы гл. грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. Павярнуцца вакол сваёй восі; зрабіць кругавы рух. Грузавік глуха забурчаў, правае кола, каля якога валтузіўся Пятрок, пракруцілася са два разы. Хадановіч.

2. Круціцца некаторы час. Дзіця пракруцілася ў ложку ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ring

m -(e)s, -e

1) пярсцёнак

2) ко́льца, ко́ла

3) спарт. рынг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Лятэрачка ’драўлянае маленькае колца калаўрота, якое знаходзіцца побач са шпулькай і перадае ёй руханне вялікага кола’ (рас., Шатал.). З мутэрачка < польск. muterka < ням. Mutter ’гайка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыту́жнік, пріту́жнік, прытужа́льнік, прітужа́льнік ’кій, які ўтрымлівае кола задняга навоя’ (Інстр. 2; жлоб., Мат. Гом.; ЛА, 4). Дэрыват ад прытужпы < прытужыць < тужыць (гл. тугі́, цягну́ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)