шпянёк, ‑нька, м.

Памянш. да шпень ​1, невялікі шпень. Кола лёгка крутнулася на шпяньку, і вавёрка пачала скакаць усё шпарчэй і шпарчэй. Пальчэўскі. // Стрыжанёк на пражцы, які ўстаўляецца ў дзірачкі рэменя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)