камісу́ра
(лац. commissura)
з’яднанне, злучэнне, спайка ў анатоміі чалавека і жывёл (напр. з’яднанне губ у кутках рота).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbíndung
f -, -en
1) су́вязь, злучэ́нне, канта́кт, спалучэ́нне, зно́сіны
mit j-m in ~ stéhen* — быць [знахо́дзіцца] у су́вязі з кім-н., падтры́мліваць су́вязь з кім-н.
mit j-m in ~ tréten* — уступі́ць у су́вязь [у адно́сіны] з кім-н.
2) хім. злучэ́нне
3) pl су́вязі; пратэ́кцыя
seine ~en spíelen lássen* — пусці́ць у ход свае́ су́вязі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Каламазь ’мазь з дзёгцю, смалы і солі для змазвання калёс’ (БРС, ТСБМ, Др.-Падб.), коламазь (Гарэц.; барыс., Сл. паўн.-зах.). Статус слова не вельмі ясны: у гаворках яно прадстаўлена слаба, звычайна для гэтай рэаліі ўжываецца каланіца. Укр. коломазь ’дзёгаць, які збіраецца на восях; наогул дзёгаць і мазь для колаў’, рус. (ярасл., дан., ніжнегар. і інш.) коломазь ’мазь для колаў’, (рыльск., судж., кур., разан.) ’дзёгаць з пылам на козлах’, польск. дыял. kolomaź ’мазь для колаў’, чэш. і ст.-чэш. kolomaz, дыял. kolomàz, славац. kȍlomaz, славен. kolomaz, серб.-харв. kolomaz (RJA, 5, 212, адзначае, што ў адным са старых слоўнікаў была заўвага, што гэта рускае слова). Магчыма і прасл. злучэнне kolo‑maz‑, род лексемы няясны, параўн. Махэк₂, 270.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сра́щивание
1. зро́шчванне, -ння ср.;
2. злучэ́нне, -ння ср., зро́шчванне, -ння ср.; зва́рванне, -ння ср.;
3. з’ядно́ўванне, -ння ср.; см. сра́щивать;
4. (слияние, тесное соединение) зро́шчванне, -ння ср.;
сра́щивание промы́шленного капита́ла с ба́нковским эк. зро́шчванне прамысло́вага капіта́лу з ба́нкаўскім;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
акрыламі́д
(ад акрыл + амід)
арганічнае злучэнне, амід акрылавай кіслаты, цвёрды бясколерны крышталічны прадукт, які выкарыстоўваецца для сінтэзу супалімераў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ацэтанілі́д
(ад ацэт- + анілін)
арганічнае злучэнне, бясколернае крышталічнае рэчыва; выкарыстоўваецца як гарачкапаніжальны лекавы сродак і ў сінтэзе фарбавальнікаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ацэтылхалі́н
(ад ацэтыл + халін)
арганічнае злучэнне, воцатнакіслы эфір халіну, бясколерны крышталічны прадукт, выкарыстоўваецца ў медыцыне як медыятар 3.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вінілацэта́т
(ад вініл + ацэтат)
арганічнае злучэнне, вінілавы эфір воцатнай кіслаты, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца ў вытворчасці пластмас, лакаў, клеяў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
галакто́за
(ад гр. gala, galaktos = малако)
арганічнае злучэнне, адзін з простых цукроў (монацукрыдаў), які з’яўляецца састаўной часткай лактозы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
карбару́нд
[ад карба- + (ка)рунд]
злучэнне крэмнію з вугляродам, цвёрдае крышталічнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца для шліфоўкі сталі, вырабу вогнетрывалых матэрыялаў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)