Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
злучэ́нне, -я, н.
1.гл. злучыцца, злучыць.
2. Месца, дзе што-н. злучана.
Сустрэцца на злучэнні дарог.
3. Вайсковае аб’яднанне, група, якая складаецца з асобных воінскіх часцей і некаторых іншых самастойных вайсковых адзінак.
Партызанскае з.
4. Рэчыва, у якім атамы аднаго ці розных элементаў знаходзяцца ў пэўнай хімічнай сувязі.
Арганічнае з.
5. У граматыцы: спосаб сувязі некалькіх слоў або простых сказаў на аснове іх граматычнай раўнапраўнасці.
Спосаб злучэння і падпарадкавання сказаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
злучэ́ннеср.
1.в разн. знач. соедине́ние; сра́щивание;
з. канцо́ў про́вада —, соедине́ние (сра́щивание) концо́в про́вода;
з. сіл — соедине́ние сил;
з. даро́г — соедине́ние доро́г;
та́нкавае вайско́вае з. — та́нковое вое́нное соедине́ние;
хімі́чнае з. — хими́ческое соедине́ние;
2.грам. сочине́ние;
з. і падпара́дкаванне ска́заў — сочине́ние и подчине́ние предложе́ний
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злучэ́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. злучаць 1 — злучыць 1 і злучацца — злучыцца.
2. Тое, што злучае што‑н.; месца, дзе злучана што‑н. — Па сцежках і па дарозе пастаўлены дазоры .. На злучэнні дарог, у даліне, — ручны кулямёт.Самуйлёнак.
3. Вялікая вайсковая адзінка (брыгада, дывізія, корпус і пад.). Танкавыя злучэнні. Партызанскае злучэнне.
4. Рэчыва, малекула якога складаецца з атамаў некалькіх элементаў. Хімічнае злучэнне. Кіслароднае злучэнне.
5. Спосаб сувязі самастойных раўнапраўных слоў або сказаў. Сказы звязваюцца па спосабу злучэння і падпарадкавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1.каго-што. Саставіць з многага (многіх) адно цэлае, аб’яднаць, зліць адно з другім.
З. намаганні.
З. свае сілы.
З. два прадпрыемствы ў адно.
2.што. Змацаваць, звязаць адно з другім.
З. правады.
3.што з чым. Звязаць, спалучыць.
З. тэорыю з практыкай.
4.каго-што з кім-чым. Устанавіць зносіны, сувязь паміж кім-, чым-н.
З. гарады чыгункай.
З. каго-н. з кім-н. па тэлефоне.
|| незак.злуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.злучэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ВІНТАВО́Е ЗЛУЧЭ́ННЕ,
раздымнае нерухомае злучэнне дэталей з дапамогай вінтоў. У адрозненне ад балтавога злучэння вінтавое злучэнне не патрабуе гаек, бо разьба робіцца ў самой дэталі.