Разм. Трэскацца, лопацца. [Паліна], такая маленькая, працуе там, на перамычцы, дзе раве сівер, ад якога рэпаюцца вусны і робіцца задубелым і непрыгожым твар.Савіцкі.Гэта рэпаецца спелы Жоўты струк, тугі і поўны, І на свет выходзіць белы Зіхатлівы твар бавоўны.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яе́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да яйца (у 1 знач.). Яечны жаўток. Яечная шкарлупіна.// Прыгатаваны з яец, з яйцамі. Яечнае мыла. Яечны парашок.// Звязаны з нарыхтоўкай, захаваннем і продажам яец. Яечная база. Яечны склад.
2.Жоўты, колеру жаўтка. Яечны колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pale2[peɪl]adj.
1. бле́дны;
go/turn pale збяле́ць;
He went (turned) deathly pale at the news. Ён стаў змярцвела-бледным, пачуўшы навіну.
2. све́тлы (пра колер);
pale yellow бле́дна-жо́ўты;
pale blue блакі́тны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гентгельві́н
(ад бельг. Gent = назва горада ў Бельгіі + гельвін)
рэдкі мінерал групы гельвіну, бясколерны ці блекла-жоўты са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Ліля́к ’барсук, Meies meles’ (Дразд.). Названы імем птушкі казадоя паводле падабенства буравата-шэрым колерам. Да ляляк (гл.). Параўн. таксама чэш.lilek ’красаўка, Atropa belladonna’, кветкі якой маюць шэра-жоўты колер.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Па́нна1 ’гатунак груш’ (ТС, Мат. Гом.). З польск.panna ’тс’.
Па́нна2 ’касач жоўты, Iris pseudacorus L.’ (Бес.). Пераноснае значэнне ад панна < польск.panna ’дзяўчына’. Семантычную матывацыю гл. па́нка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Перасаранчы́ць ’прамарнатравіць’ (Нас.). Да пера- (гл.) і саранчыць ’раскідаць, растрачваць, знішчаць, нібы саранча’ < саранча, якое з цюрк.sarynča ’саранча’, што ^зыходзіць да sary(y) ’жоўты’, saryea ’жаўтаваты’ (Фасмер, 3, 560).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
lemon
[ˈlemən]1.
n.
1) лімо́н -а m., цытры́на f.
2) сьветла-жо́ўты, лімо́нны ко́лер
2.
adj.
лімо́нны (ко́лер і смак)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АНДРАДЫ́Т,
мінерал групы гранатаў, Ca3Fe2[SiO4]3. Крышталізуецца ў кубічнай сінганіі. Утварае крышталі, зярністыя масы. Колер жоўты, зялёны, чырванавата- або жаўтавата-карычневы, карычневы або чорны. Бляск шкляны, алмазападобны. Цв. 6—7,5. Шчыльн. 3,86 г/см³. Кантактна-метасаматычнага паходжання. Тыповы мінерал вапняковых метамарфізаваных асадкавых парод, скарнаў, вулканічных парод і россыпаў. Абразіўны матэрыял.