жэ́рдзе Густы, тонкі, малады лес, прыгодны на жэрдзе (БРС). Тое ж жардзё, жардзяўня́к, жэрднік, жардзёўнік (Слаўг.), крёква (Краснап.), крю́чча, кру́чча (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
дра́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. зб. Тонкія дошчачкі для крыцця даху або для абівання сцен пад тынкоўку. Хаты крыты саломаю або дранкай сасновай, і на дахах старых ад поўначы парос густы буры мох. Галавач.
2. Кожная з такіх дошчачак. Тынк у розных мясцінах быў абабіты. З-пад яго свяціліся пераплёты дранак, прыбітых да сцен. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марко́тна,
1. Прысл. да маркотны. Вакол, ападаючы, шамацела лісце, угары маркотна, цягуча шумеў густы вецер. Мележ.
2. безас. у знач. вык. Аб пачуцці суму, маркоты. [Аляўціна Пятроўна:] — Мо табе, Макарка, што баліць? — Не, нічога не баліць, проста так маркотна, — адказаў я як мага спакайней. Сабаленка. Мне было крыху маркотна, напэўна, таму, што са старонак кнігі паўставала даволі сумная гісторыя таленавітага чалавека. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
taste1 [teɪst] n.
1. смак;
sweet to the taste сало́дкі на смак;
it’s to my taste гэ́та мне да сма́ку
2. кава́лачак; глыто́к;
He had a taste of freedom. Ён адчуў смак волі.
3. густ, схі́льнасць;
a man of taste чалаве́к з гу́стам;
tastes differ пра гу́сты не спрача́юцца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
быр
1. Густы, глухі змешаны лес на высокім сухім і пясчаным месцы (Кам., Радзеж Палессе Талст.).
2. Ралля на месцы лесу (Драг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
вішня́к Густы зараснік вішняў; вішнёвы сад (БРС). Тое ж вішанне (Пол., Слаўг., Смален. Дабр.), ві́шаннік, вішнюга́, вішняччо, ві́шнік (Слаўг.), вішэннік (Слаўг., Уздз.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Гусце́ча ’густы зараснік’ (Янк. Мат.). Паводле Трубачова (Слав. языкозн., V, 178), магчыма, адлюстраванне прасл. дыял. *gǫstotja (параўн. галеча, малеча і да т. п.), дзе прасл. суфікс *‑otja, які мае паралелі ва ўкр. і ў паўд.-слав. мовах (у іх зах. групе). Мусіць, недакладнае тлумачэнне. Для бел. ‑еча (як і для ўкр. ‑еча) зыходным з’яўляецца ‑*etja (суфікс, які ўзнік на базе *‑eta, які меў тую ж функцыю, што і ‑ota; магчыма, тут было старое чаргаванне вакалізму е : о, ‑*eta : ‑*ота).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
thick2 [θɪk] adj.
1. то́ўсты;
thick with dust пакры́ты то́ўстым сло́ем пы́лу;
thick type тлу́сты шрыфт
2. густы́ (лес, суп і да т. п.);
thick clouds ця́жкія хма́ры;
The air was thick with snow. Падаў густы снег;
The street was thick with traffic. Вуліца была забіта машынамі.
3. ні́зкі, хры́плы (пра го́лас)
♦
have a thick head infml быць тупава́тым;
have a thick skin быць таўстаску́рым;
give smb. a thick ear BrE, infml даць каму́-н. у ву́ха;
a bit too thick гэ́та ўжо зана́дта, залі́шне;
as thick as two short planks BrE, infml ≅ тупы́ як абу́х;
as thick as thieves infml ≅ іх вадо́й не разалье́ш; неразлу́чныя (сябры)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bujny
bujn|y
1. багаты; густы; бучны;
~e żyto — густое жыта;
~a roślinność — багатая (густая) расліннасць;
~a wyobraźnia — багатая фантазія;
2. бурны;
~a natura — бурная натура
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вы́сушыць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак.
1. што. Зрабіць сухім; прасушыць. Высушыць бялізну. □ Веснавое сонца высушыла глеісты пясок, і ўздоўж дарогі сцяной стаіць густы пыл. Хведаровіч. Была другая палова кастрычніка, і ранішнія замаразкі высушылі гарадскія вуліцы. Шахавец.
2. што. Асушыць. Узяў усемагутны час усё-такі сваё: загаіў рану ў сэрцы, высушыў слёзы. Васілевіч.
3. перан.; каго. Зрабіць худым; ссушыць. Гады не высушылі і не сагнулі .. дзябёлую постаць [Шаблюка]. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)