2) моцнае ўражанне ад каго-н., чаго-н. (зрабіць э.);
3) сродак стварэння моцнага ўражання (напр. шумавы э., светлавы э.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Квас́овік ’стары баравік’ (ТС). Вынік семантычнай кандэнсацыі. Да *квасавы баравік. Нерэгулярнасць месца націску характэрна для гэтага суфікса (‑двік /‑авік). Гл. Сцяцко, Афікс. наз., 167.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пато́пічы ’багна’ (пух., Сл. ПЗБ). Да па‑тапіць < тапіць/ тануць (гл.). Аб суфіксе ‑іч‑ са значэннем ’прадмет — вынік дзеяння’ гл. Сцяцко, Афікс. наз., 45.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Размеркава́ць ’раздзяліць, падзяліць’ (ТСБМ, Др.-Падб.), ’вызначыць паслядоўнасць’, ’падлічыць, вырашыць’ (ТСБМ). Ад меркава́ць (гл.). Развіццё семантыкі ішло ад ’працэс разумовай дзейнасці’ > ’вынік гэтай дзейнасці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ру́льба, ру́льбіна ’тоўстая трэска’, сюды ж рульбава́ць ’шчапаць, рэзаць на кавалкі’ (Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка выводзяць з літ.liùrba ’тоўстая трэска’ (вынік метатэзы плаўных).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэнтге́наўскімед Röntgen-;
рэнтге́наўскі кабіне́т Röntgenraum m -(e)s, -räume;
рэнтге́наўскае абсле́даванне Röntgenuntersuchung f -, -en;
рэнтге́наўскі зды́мак Röntgenaufnahme f -, -n;
вы́нік рэнтге́наўскага абсле́давання Röntgenbefund m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Schlússfolgerung
f -, -en высно́ва, вы́вад, заключэ́нне, вы́нік
die ~ aus etw. (D) zíehen* — рабі́ць высно́ву з чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Téilergebnis
n -ses, -se частко́вы вы́нік
laut bishér bekánnt gewórdener ~se… — зго́дна з апублікава́нымі паку́ль няпо́ўнымі пака́зчыкамі…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Гуд ’шкляны, плавільны завод’ (Яшкін). Параўн. у Даля гу́да ’шкляны завод’. Бясспрэчна, звязана з гу́та. Формы гуд, гу́да, магчыма, з’явіліся як вынік уплыву дзеяслова гудзе́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Жостры ’хуткі, спрытны’ (Песні сямі вёсак), жо́сткі ’шустры’ (Нас., Касп.). Рус.дыял.сімб.жу́стро ’бойка, шустра’. Відаць, вынік кантамінацыйнага ўзаемадзеяння слоў шустры, жорсткі, востры. Няясна.