абяздо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Зрабіць няшчасным, пазбавіўшы самага неабходнага. Вайна раз’яднала, абяздоліла сотні тысяч сем’яў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nérvenkrieg

[-fən-] і [-vən-]

m -(e)s, -e вайна́ на знясі́ленне не́рваў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

widow​2 [ˈwɪdəʊ] v. fml рабі́ць удаво́ю;

She was widowed by the war. Вайна адняла ў яе мужа.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ваяво́да (БРС). Ст.-рус., ст.-слав. воевода, рус. воево́да, укр. воєво́да, польск. wojewoda, чэш. vévoda, серб. во̏јвода і г. д. Слав. *vojevoda (да *voi‑; гл. вайна́, во́ін і *vod‑ ’вадзіць’). Падрабязней гл. Фасмер, 1, 332.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«БЛІЦКРЫ́Г»

(ням. Blitzkrieg),

гл. Маланкавая вайна.

т. 3, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

undeclared [ˌʌndɪˈkleəd] adj.

1. неабве́шчаны;

an undeclared war неабве́шчаная вайна́

2. незадэкларава́ны на мы́тні (пра тавар, які падлягае пошліне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грамадзя́нскі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да прававога становішча грамадзян у дзяржаве.

Г. кодэкс.

Грамадзянскія законы.

2. Уласцівы грамадзяніну як свядомаму члену грамадства (высок.).

Г. абавязак.

3. Неваенны, цывільны.

Грамадзянскае адзенне.

4. Нецаркоўны.

Г. шрыфт.

○

Грамадзянская вайна — узброеная барацьба ўнутры дзяржавы паміж палітычнымі, рэлігійнымі, этнічнымі або ідэалагічнымі групамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Boer

[bɔr]

1.

n.

бур -а m.

2.

adj.

бу́рскі

Boer War — бу́рская вайна́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бестрыво́жны, ‑ая, ‑ае.

Які не ведае трывог. У бестрывожнае юнацтва Падзьмула горача вайна, І давялося мне спазнацца З трывогай — грозная яна. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да бактэрыялогіі. Бактэрыялагічныя даследаванні.

2. Звязаны з прымяненнем хваробатворных бактэрый як сродку зброі. Бактэрыялагічная вайна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)