апячы́, апяку́, апячэ́ш, апячэ́; апячо́м, апечаце́, апяку́ць; апёк, апякла́, -ло́; апячы́; апе́чаны; зак., каго-што.

1. Агнём або чым-н. гарачым, едкім, пякучым і інш. пашкодзіць скуру; абпаліць, прычыніць боль.

А. руку.

А. крапівой ногі.

2. перан. Уразіць, усхваляваць.

Рэзкае слова апякло сэрца.

|| незак. апяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сказі́ць, скажу́, сказі́ш, сказі́ць; сказі́м, сказіце́, сказя́ць; скажо́ны; зак., што.

1. Перайначыць, падаць у няправільным, памылковым выглядзе.

С. думку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Моцна змяніць (твар, знешні выгляд — ад болю, гора і пад.).

Боль сказіў твар.

|| незак. скажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. скажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

załagodzić

зак. змякчыць; сцішыць; суняць;

załagodzić ból — суцішыць (суняць) боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uśmierzać

незак. уціхамірваць, суцішаць, сунімаць;

uśmierzać ból — сунімаць (суцішаць) боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

неўралгі́я

(ад гр. neuron = нерв + algos = боль)

прыступ болю, які развіваецца пры запаленні якога-н. нерва.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

reprieve​2 [rɪˈpri:v] v.

1. адтэрміно́ўваць выкана́нне смяро́тнага прысу́ду

2. дава́ць перады́шку; часо́ва аблягча́ць (боль, пакуты і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паясні́ца ж анат Kreuz n -es, -e; Lénde f -, -n;

боль у паясні́цы Kréuzschmerzen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

несуці́шны

1. (які не змаўкае) únaufhörlich (tönend); nicht verstúmmend;

2. (пра боль) nicht zu stíllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

verwínden

*

I

vt перано́сіць, забыва́ць (боль, крыўду)

II

vt абвіва́ць, пераплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

разло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да разламаць.

2. безас. Пра моцны боль у якой‑н. частцы цела. Круціла ў галаве, разломвала ад болю ўсю спіну. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)