абанеме́нт м
1. (права карыстання) Abonnement [-´mã:] n -s, -s; Ánrecht n -(e)s, -e;
тэатра́льны абанеме́нт Theáteranrecht n;
2. (бібліятэчны аддзел) Áusleihe f -, -n;
міжбібліятэ́чны абанеме́нт Férnleihe f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рэкла́ма ж Wérbung f -, -en, Rekláme f -, -n;
бягу́чая светлава́я рэкла́ма Láufschrift f -, -en;
аддзе́л рэкла́мы (у газеце) Ánzeigeteil m -(e)s, -e, Annoncenteil [ɑ´nõ:s-];
размяшча́ць рэкла́му Rekláme únterbringen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
department
[dɪˈpɑ:rtmənt]
n.
1) аддзе́л -у m.; галіна́ f.
2) дэпарта́мэнт -у m., міністэ́рства -а n.
the Department of Justice — Міністэ́рства юсты́цыі
the State Department — Дзяржа́ўны Дэпарта́мэнт (Міністэ́рства заме́жных спра́ваў ЗША)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кампартыме́нт
(фр. compartiment)
1) кампазіцыйны элемент садовай клумбы;
2) біял. аддзел (адсек) клеткі, які адасабляецца ад яе астатняй часткі пранікальнай мембранай і характарызуецца спецыфічнымі марфалагічнымі ці біяхімічнымі ўласцівасцямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
сферы́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сферы (у 1, 2 знач.), які мае форму сферы, шара. Сферычная паверхня. □ [Акно] было шырокае, амаль на ўсю сцяну кабінета, і мела сферычную форму. Шыцік.
2. У геаметрыі — размешчаны на сферы; характэрны для яе паверхні. Сферычны трохвугольнік. // Які вывучае ўласцівасці геаметрычных фігур, размешчаных на сферы. Сферычная геаметрыя.
•••
Сферычная астраномія — аддзел астраноміі, які вывучае бачны рух свяціл па нябеснай сферы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́дры
(фр. cadres)
1) пастаянны састаў войск у мірны час (напр. служыць у кадрах);
2) састаў работнікаў якой-н. галіны дзейнасці (напр. тэхнічныя кадры, аддзел кадраў).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ча́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Пэўная доля чаго-н. цэлага.
Разрэзаць пірог на дзве часткі.
Ч. вучняў займалася ў другую змену.
2. Прадмет як састаўны элемент якога-н. цэлага арганізма, механізма.
Запасныя часткі машын.
Часткі цела.
3. Кампазіцыйны адрэзак, раздзел літаратурнага, музычнага і пад. твора.
Аповесць у дзвюх частках.
Ч. сюіты.
4. Аддзел якой-н. установы, асобная галіна кіравання.
Загадчык навучальнай часткі.
○
Часткі свету — асобныя мацерыкі або вялікія ўчасткі іх тэрыторыі разам з бліжэйшымі да іх астравамі (пра Еўропу, Азію, Афрыку, Аўстралію, Амерыку, Антарктыду).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Abteilung
I Abtéilung
f -, -en
1) аддзяле́нне, аддзе́л
2) атра́д, гру́па
3) раён, уча́стак
II Ábteilung
f -, -en раздзяле́нне (дзеянне); выдзяле́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
экспеды́цыя, ‑і, ж.
1. Спец. Адпраўка, рассылка чаго‑н. (карэспандэнцыі, тавару і пад.). Экспедыцыя грузаў. Экспедыцыя карэспандэнцыі.
2. Спец. Установа ці аддзел ва ўстанове, які займаецца адпраўкай, рассылкай чаго‑н. Ганна.. атрымала месца ў экспедыцыі газеты — па перапісцы адрасоў. Гартны.
3. Аддзел канцылярыі якой‑н. дзяржаўнай установы царскай Расіі. Сергіевіч быў прыняты на працу ў Экспедыцыю па нарыхтоўцы дзяржаўных папер. Ліс.
4. Падарожжа, паездка, паход і пад. групы асоб, атрада з навуковымі, даследчымі мэтамі. Палярная экспедыцыя. □ Іншы раз.. [бацька] нават браў з сабою Максіма ў свае этнаграфічныя экспедыцыі. Майхровіч. // Ваенная аперацыя, якая праводзіцца параўнальна невялікімі ўзброенымі сіламі; узброеныя сілы, прызначаныя для такой аперацыі. Карная экспедыцыя. □ За здзек экспедыцыі карнай, За земляў крывавы падзел, За арышт партыйнай друкарні, За кожны ганебны расстрэл, .. Усё маё юнае племя Вялікую помсту нясе. Таўбін.
5. Група, атрад удзельнікаў такога падарожжа, паходу, паездкі і пад. Восенню касмічная экспедыцыя надоўга пакіне Зямлю і адправіцца ў бязмежныя глыбіні Сусвету. Шыцік.
[Лац. expeditio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oddział, ~u
м. аддзел, аддзяленне;
oddział fabryczny — цэх;
oddział drogowy чыг. аддзел дарожнай службы;
2. філіял; філія;
oddział banku — аддзяленне (філіял) банка;
3. вайск. атрад;
oddział wartowniczy — вартавая (каравульная) каманда;
oddział ochotniczy — добраахвотніцкі атрад;
oddział samodzielny — асобная (ваенная) часць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)