бібліягра́фія, ‑і, ж.

1. Навуковае, сістэматызаванае апісанне кніг і іншых выданняў, зробленае па якой‑н. прыкмеце. // Галіна ведаў аб спосабах такога апісання.

2. Спіс кніг і артыкулаў па якім‑н. пытанні, прадмеце. Бібліяграфія па старажытнай беларускай літаратуры.

3. Аддзел у часопісе або газеце, дзе змяшчаюцца рэцэнзіі або нататкі пра новыя кнігі.

[Ад грэч. biblíon — кніга і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кні́гі ’аддзел страўніка буйной рагатай жывёлы’ (З нар. сл., Нар. сл., Нар. словатв.), ’страўнік і кішкі жывёлы, прыхаваныя для ежы’ (Шн., Нік. Очерки, Малчанава, Мат. культ.). Укр. книги, рус. книга ’тс’, балг. книга, серб.-харв. кнуйге, славен. knjiga,⇉польск. księgi, чэш. kniha, славац. kniha, в.-луж. knihi ’тс’. Гэтыя формы дазваляюць рэканструяваць прасл. kbnigy (формы мн. л.), што сведчыць аб старажытнасці семантычнага пераносу з kwiga, k^bnigy ў значэнні ’кніга’ (гл. Слаўскі, 3, 274; ЕСУМ, 2, 473).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жыллёвы Wóhnungs-, Wohn-;

жыллёвы аддзе́л Wóhnungsamt n -es, -ämter;

жыллёвае ўпраўле́нне Wóhnungsverwaltung f -, -en;

жыллёвыя абста́віны Wóhnverhältnisse pl;

жыллёвае будаўні́цтва Wóhnungsbau m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уго́рак Поле, якое пакінута пад папар (Крэцінская вол. 1566 АВАК, XIV, 104).

□ в. Угорак (Узгорск) Слаўг. (1786 Публічн. бібл. імя С.-Шчадрына ў Ленінградзе. Аддзел рукапісаў, ф. 342, № 231).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

адэнаме́р

(ад гр. aden = залоза + -мер)

канцавы аддзел залоз жывёл і чалавека, у якім узнікае сакрэт​2, што трапляе ў вывадную пратоку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

культпро́п ист.

1. (отде́л культу́ры и пропага́нды лени́низма) культпро́п, -па м. (аддзе́л культу́ры і прапага́нды леніні́зму);

2. (о человеке) разг. культпра́п, -па м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sekcja

ж.

1. секцыя;

sekcja usprawnień — аддзел рацыяналізацыі;

2. анатаміраванне;

sekcja zwłok — анатаміраванне трупа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ка́дры мн

1. (асноўны склад) Káder pl; Káderbestand m -es, -stände;

аддзе́л ка́драў Káderabteilung f -, -en;

падрыхто́ўка ка́драў Káderausbildung f -;

2. вайск Káder pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

faculty

[ˈfækəlti]

n., pl. -ties

1) здо́льнасьць f.

the faculty of hearing — здо́льнасьць чуць

2) наста́ўніцкі, прафэ́сарскі склад шко́лы

3) факультэ́т, аддзе́л -у m. (ва ўнівэрсытэ́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэпарта́мент, ‑а, М ‑нце, м.

1. У царскай Расіі і некаторых капіталістычных краінах — аддзел міністэрства ці іншай вышэйшай дзяржаўнай установы або самастойны орган. Дэпартамент земляробства. Дэпартамент паліцыі.

2. Назва ведамства, міністэрства ў ЗША, Швейцарыі і некаторых іншых дзяржавах. Дзяржаўны дэпартамент.

3. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі. Дэпартамент Сена.

•••

Дзяржаўны дэпартамент — міністэрства замежных спраў у ЗША.

[Фр. dépertament.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)