удружи́ть сов., разг.

1. удружы́ць;

2. ирон. удружы́ць, узы́чыць, зрабі́ць ла́ску;

ну и удружи́л он мне свои́м непро́шенным непро́шеным вмеша́тельством ну і ўдружы́ў (зрабі́ў ла́ску) ён мне сваі́м няпро́шаным умяша́ннем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Testamént

n -(e)s, -e

1) завяшча́нне

sein ~ máchen — зрабі́ць завяшча́нне

2) рэл. запаве́т, тэста́мант

das Álte [Néue] ~ — Стары́ [Но́вы] Запаве́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wíllens

~ sein — (zu + inf) мець наме́р, наме́рвацца, збіра́цца, хаце́ць (што-н. зрабіць)

~ und fähig sein — мець жада́нне і магчы́масць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

objection

[əbˈdʒekʃən]

n.

1) пярэ́чаньне n.; за́кід -у m., засьцяро́га f.

to raise an objection — вы́казаць засьцяро́гу, зрабі́ць за́кід, запярэ́чыць

2) пратэ́ст -у m.; неахво́та f.; супраціўле́ньне

strong objection to working — вялі́кая неахво́та працава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

odbębnić

зак.

1. адбарабаніць; выканаць на барабане;

2. перан. разм. адбубніць; адрабіцца; зрабіць абы з рук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бо́ндар, ‑а, м.

Майстар па вырабу драўлянай пасуды (бочак, дзежак, цаброў і пад.). Сымон, выдатны бондар на ўсю акругу, ..сыходзіў на дзень-другі з Ганніных воч куды-небудзь у суседні калгас падправіць абручы ці зрабіць каму пару новых дзежак. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аснава́ць, асную, аснуеш, аснуе; аснуём, аснуяце; зак., што.

1. Зрабіць аснову тканіны.

2. Пачаць будаваць што‑н.; закласці. Аснаваць падмурак. // Паставіць, устанавіць. І зноў на тым самым селішчы хату аснавалі. Сачанка.

3. перан. Тое, што і заснаваць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́калаць, ‑лю, ‑леш, ‑ле; зак., што.

1. Праткнуўшы чым‑н. вострым, пашкодзіць, выдаліць. Выкалаць вока. // Зрабіць узор, праколваючы чым‑н. вострым. Выкалаць татуіроўку.

2. Высечы з сярэдзіны чаго‑н. Выкалаць кавалак лёду.

•••

(Цёмна) хоць вока выкалі — вельмі цёмна, нічога не відно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак.

Разм.

1. што. Прачытаць што‑н.; кончыць чытаць. Адчытаць лекцыі ў інстытуце.

2. каго. Зрабіць каму‑н. строгую заўвагу, вымову; прабраць. [Ярмоленка:] — А ты яго здорава адчытаў. Цяпер Післяка і на парог канцылярыі не зацягнеш! Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць маладзейшым. // Увесці моладзь у склад чаго‑н. Амаладзіць праўленне.

2. Узмацняючы дзейнасць залоз унутранай сакрэцыі, вярнуць арганізму ўжо страчаныя адзнакі маладосці. // Абрэзаць сучча і голле старога дрэва для ўзмацнення росту маладых парасткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)