прывадне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прывадняцца — правадніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыве́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прывешваць — прывесіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывіццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прывіваць — прывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыворваць — прыараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыводзіць — прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыграваць — прыгрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдруко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыдрукоўваць — прыдрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыду́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыдумваць — прыдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкладаць — прыкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкладваць — прыкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)