прапы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапытваць — прапытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарошчваць — прарасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарэджваць — прарэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарэзваць — прарэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасейваць — прасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праслу́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праслухваць — праслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасмоктваць — прасмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасту́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прастукваць — прастукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасушваць — прасушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасаваць — прасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)