прамо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прамочваць — прамачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамярза́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. прамярзаць — прамерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праніка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пранікаць — пранікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапілоўваць — прапілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапісваць — прапісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапіхаць — прапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапіхваць — прапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапо́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праполваць — прапалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапрацо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапрацоўваць — прапрацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапускаць — прапусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)