Verbum

вядо́ма.

1. пабочн. сл. Зразумела, канечне, несумненна.

Нам хацелася, в., пачуць ад яго нешта незвычайнае.

2. часц. Бясспрэчна, так.

Ты напішаш мне? — В. напішу.

мандары́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

Цытрусавае пладовае дрэва сямейства рутавых, а таксама яго кісла-салодкі духмяны плод.

|| прым. мандары́навы, -ая, -ае.

М. сіроп.

ку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

Яго ўсяго курчыла.

2. што. Падгінаць.

К. пальцы на назе.

архітэкто́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Будова мастацкага твора, арганічная ўзаемасувязь яго галоўных і другарадных элементаў; кампазіцыя.

А. рамана.

|| прым. архітэктані́чны, -ая, -ае.

бац, выкл.

1. Ужыв. для абазначэння рэзкага адрывістага гуку (разм.).

2. у знач. вык. Ужыв. для перадачы нечаканасці, раптоўнасці дзеяння.

Бац яго па спіне.

адгрыме́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -мі́ць; зак.

1. Перастаць грымець.

Адгрымеў гром.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Адгрымелі баі.

Адгрымела яго слава.

прастрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. прастрэліць.

2. што. Мець магчымасць абстрэльваць які-н. участак поўнасцю, на ўсёй прасторы яго.

П. пазіцыі праціўніка.

пы́жык, -а, мн. -і, -аў, м.

Цяля паўночнага аленя ва ўзросце да аднаго месяца, а таксама футра яго.

|| прым. пы́жыкавы, -ая, -ае.

Пыжыкавая шапка.

спрага́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

У граматыцы: змяняць дзеяслоў па яго граматычных формах.

|| зак. праспрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

|| наз. спражэ́нне, -я, н.

тэрмадына́міка, -і, ДМ -міцы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае законы цеплавога руху і яго ўплыў на фізічныя ўласцівасці цел.

|| прым. тэрмадынамі́чны, -ая, -ае.