Пашчы́на ’рошчына’ (ветк., Мат. Гом.). Утварылася ў выніку кантамінацыі лексем рошчына і пачын ’^’пачатак хлеба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́чага¹, не́чаму, не́чага, не́чым, не́ аб чым.

1. займ. адмоўны, з інф. Няма нічога, каб...

Чытаць нечага, трэба ісці ў бібліятэку.

Хлеба нечым нарэзаць.

2. займ. неазнач. ў Р(ад займенніка «нешта»). Чагосьці.

Для нечага ж трэба яму ехаць у горад?

3. часц. Лепш бы; дарэчы (разм.).

Заадно нечага і родных наведаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

умя́ць, умну́, умне́ш, умне́; умнём, умняце́, умну́ць; умя́ў, умя́ла; умні́; умя́ты; зак., што.

1. у што. Прымяўшы, уціснуць, увагнаць.

У. акурак у пясок.

2. Націскаючы, зрабіць больш шчыльным або прымяць хадой, яздой.

У. тытунь у люльцы.

У. зямлю гусеніцамі трактара.

3. З’есці многа, прагна (разм.).

У. бохан хлеба.

|| незак. уміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

избы́ток м.

1. (излишек) лі́шак, -шку м.; разг. лі́шніца, -цы ж.; (излишество) празме́рнасць, -ці ж.;

избы́ток хле́ба лі́шак хле́ба;

с избы́тком з лі́шкам;

2. (обилие) бага́цце, -цця ср.; (достаток) даста́так, -тку м.; (полнота чего-л.) паўната́, -ты́ ж.;

быть в избы́тке бага́та;

хлеб у нас в избы́тке хле́ба ў нас бага́та;

жить в избы́тке жыць у даста́тку;

от избы́тка чувств ад паўнаты́ (празме́рнасці) пачу́ццяў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

умя́ць сов.

1. в разн. знач. умя́ть;

у. траву́ — умя́ть траву́;

у. тыту́нь у лю́льцы — умя́ть таба́к в тру́бке;

2. перен., разг. (жадно съесть) уписа́ть, умя́ть;

у. цэ́лую буха́нку хле́ба — уписа́ть (умя́ть) це́лую буха́нку хле́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бутэрбро́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Скібка хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад. На дарогу хлопцы ўзялі ў лагернай кухні па два бутэрброды. Якімовіч.

[Ням. Butterbrot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капе́йчына, ‑ы, ж.

Разм. Пра невялікія, мізэрныя грошы. Сушчэвічаў бацька.. зямлі не араў і хлеба не сеяў, а пускаў у ход дробную капейчыну. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Абл. Невялікая баханка. Падаючы торбу, [маці] загаварыла: — Я тут хлеба дзве кулідкі паклала. Учора спякла. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́сты, ‑аў; адз. няма.

Разм. Пяшчотныя, ласкавыя адносіны. [Зося:] — Жыла я ўвесь час як чалавек, не шукаючы ні лёгкага хлеба, ні забаў, ні пестаў. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпячы́ся, ‑пячэцца; пр. прыпёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; зак.

1. Прыстаць да чаго‑н. пры выпяканні. Ліст прыпёкся да хлеба.

2. Прыбавіцца ў вазе пры выпяканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)