ascribe [əˈskraɪb] v. (to) прыпі́сваць (каму-н. што-н.);

This work is usually ascribed to Shakespeare. Гэты твор звычайна прыпісваюць Шэкспіру.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schmaltz [ʃmɔ:lts] n. infml залі́шне сентымента́льная му́зыка або́ літарату́рны твор;

a schmaltz artist кампазі́тар або́ пісьме́ннік, які́ пі́ша залі́шне сентымента́льныя тво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Моўкам, маўком ’ціха, патаемна, маўчком’ (Нас.) — форма твор. скл. ад ⁺моўк, параўн. рус. кур., тамб. молком, славен. mȏlk ’маўчанне’, ст.-слав. млъкъ. Да маўча́ць (гл.). Сюды ж моўчкам, моўчыкам ’тс’ (Касп., Шат.; іўеў., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вальс, ‑а, м.

1. Плаўны парны танец трохдольнага размеру. Пары кружацца ў вальсе.

2. Музычны твор трохдольнага размеру. Канцэртны вальс А. Глазунова.

[Фр. valse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́рыя, ‑і, ж.

1. Вакальны твор для аднаго голасу (звычайна састаўная частка оперы, араторыі і пад.).

2. Інструментальная музычная п’еса пеўчага характару.

[Іт. aria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анані́м, ‑а, м.

1. Аўтар пісьма, запіскі або літаратурнага твора, які ўтойвае сваё імя.

2. Літаратурны твор без подпісу, невядома кім напісаны.

[Ад грэч. anōnymus — безыменны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анданці́на,

1. прысл. Некалькі хутчэй, чым андантэ.

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца хутчэй, чым у сярэднепавольным тэмпе.

[Іт. andantino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ада́жыо,

Спец.

1. прысл. Ціха, павольна (аб тэмпе выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або частка яго ў павольным тэмпе.

[Іт. adagio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінематаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кінематаграфіі, кінематографа. // Уласцівы кінематаграфіі, характэрны для яе. Кінематаграфічны вопыт. Кінематаграфічны твор.

•••

Кінематаграфічная істужка гл. істужка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэра́та,

1. прысл. Мерна, не спяшаючыся (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка ў мерным тэмпе.

[Ад іт. moderato — мерна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)