піса́ць бацька́м an die [den] Éltern schréiben*;
2. (ствараць) schréiben*vt; sich schríftstellerisch betätigen (быцьпісьменнікам);
3. (фарбамі) málen vt;
◊
гэ́та ві́ламі па вадзе́ напі́сана≅ das ist noch sehr zwéifelhaft; das steht noch in den Stérnen;
ду́рню зако́н не піса́ны für Dúmme gibt es kein Gesétz
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
магні́т
[рус. магнит, ад гр. Magnetis (lithos) — камень з Магнезіі, старажытнага горада ў Малой Азіі]
1) кавалак жалезнай руды або сталі, здольны прыцягваць жалезныя і стальныя прадметы, ствараць магнітнае поле (адрозніваюць натуральны і штучны м.);
2) перан. тое, што прыцягвае да сябе з незвычайнай сілай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мадэлі́раваць
(фр. modeler)
1) даследаваць з’явы і працэсы, якія адбываюцца на пэўных аб’ектах, шляхам пабудовы і вывучэння мадэлей гэтых аб’ектаў (напр. м. электрастанцыю);
2) ствараць мадэль чаго-н. (напр. м. сукенку, м. новую марку аўтамашыны);
3) апрацоўваць паверхню будучай скульптуры, надаючы ёй пэўную форму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
begin[bɪˈgɪn]v.(began, begun)
1. пачына́ць, распачына́ць; пачына́цца;
begin on smth. бра́цца за што-н.;
begin the score адкры́ць лік;
Where to begin? З чаго пачаць?
2. засно́ўваць, ствара́ць;
begin a club адкры́ць клуб
♦
to begin with найпе́рш, перш за ўсё, перш-на́перш, па-пе́ршае
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mould2[məʊld]v.BrE
1. адліва́ць у фо́рму, фармава́ць
2. рабі́ць па шабло́не
3. (into)ствара́ць, фармірава́ць, ператвара́ць;
mould public opinion фармірава́ць грама́дскую ду́мку;
mould smb.’s character фармірава́ць хара́ктар каго́-н.
4. абляга́ць;
Her wet dress moulded her slender figure. Мокрая сукенка аблягала яе стройную фігуру.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
заці́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. заціх, ‑ла; зак.
1. Перастаць ствараць якія‑н. гукі (гаварыць, смяяцца, крычаць і пад.); змоўкнуць. Марыля крычала хрыпла і дзіка, а потым заціхла.Брыль.Уздрыгнула і памалу пачала расхінацца заслона, са сцэны павеяла халадком, зала заціхла.Карпаў.// Перастаць чуцца, раздавацца. І змоўкла радыё, ні гуку, І голас дыктара заціх.Колас.Заціх апошні водгалас грымотнага раскату.Лынькоў.
2.перан. Аслабіць або спыніць сваю дзейнасць. Лёгкая плынь ветру зноў заціхне, і дзень зноў зіхаціць сонцам.Чорны.Вёска прытаілася, заціхла, як і ў першыя дні акупацыі.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ДАЛМА́ТАЎ
(сапр.Лучыч Васіль Панцеляймонавіч; 1852, вобл. Далмацыя, Югаславія — 27.2.1912),
рускі акцёр. Сцэн. дзейнасць пачаў у Адэсе. У 1873—76 у Маск. агульнадаступным т-ры, у 1880—84 у маскоўскіх т-рах Пушкінскім і Ф.Корша, у 1884—94 і з 1901 у Александрынскім т-ры (Пецярбург). Яго мастацтва вызначалася высокай культурай, філіграннай дакладнасцю, уменнем ствараць тыповыя вобразы. Сярод роляў: Гамлет, Макбет, кароль Лір (аднайм. п’есы У.Шэкспіра), Іаан («Смерць Іаана Грознага» А.К..Талстога), Агішын («Жаніцьба Бялугіна» А.Астроўскага і М.Салаўёва), Крачынскі («Вяселле Крачынскага» А.Сухаво-Кабыліна), Ракіцін, граф Любін («Месяц у вёсцы», «Правінцыялка» І.Тургенева). Аўтар п’ес, фельетонаў, апавяданняў і аповесцей з тэатр. жыцця.
3. Размяшчаць адно за другім, не пакідаючы свабоднага месца.
Л. літару за літарай.
4.што. Тое, што і прыклейваць (разм.).
Л. маркі.
5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). 3 сілай ісці (пра мокры снег).
Снег лепіць у вокны.
|| зак.вы́лепіць, -леплю, -лепіш, -лепіць; -леплены (да 1 знач.), наляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены (да 2 знач.), зляпі́ць, зляплю́, зле́піш, зле́піць; зле́плены (да 1 знач.) ізаляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены (да 3 знач.).
|| наз.ле́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Гарадзі́ць ’гарадзіць’ (БРС, Шат., Касп., Бяльк.). Рус.городи́ть, укр.городи́ти, польск.grodzić, чэш.hraditi, балг.градя́, серб.-харв.гра́дити, ст.-сл.градити. Прасл.*gorditi ’будаваць, гарадзіць, ствараць і да т. п.’, дзеяслоў на ‑iti, утвораны ад прасл.*gordъ ’горад і да т. п.’ Аб гарадзіць < *gorditi гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 35 (дзе дэталёва прыводзіцца параўнальны матэрыял з усіх слав. моў). Ад гарадзі́ць утворана суфіксам ‑ба гарадзьба́ ’будаванне агароджы’ (БРС, Шат., Касп.). Але гэта слова, здаецца, не з’яўляецца вытворным прама на бел. глебе, а паходзіць з прасл.*gordьba (з адпаведнымі паралелямі ў іншых слав. мовах). Гл. Трубачоў, там жа, 38. Уласна бел. з’яўляецца гарадзьбі́к ’чалавек, які робіць агароджу’ (Бяльк.). У пераносным сэнсе ўсх.-слав.*goroditi ўжывалася і ў фразеалагічных зваротах (’гаварыць бяссэнснае, глупства’). Гл. Шанскі, 1, Г, 139–140.