хорт, харта, М ‑рце, м.

Паляўнічы сабака з доўгай вострай мордай, доўгімі тонкімі нагамі і гладкай поўсцю. Тым часам у дзверы вытыркнуліся.. морды двух хартоў — тонкіх, як вужакі, сагнутых дугою. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Адрывіста брахаць (пра сабаку, шчаня, лісяня). Паранейшаму надакучліва цяўкаў злашчасны сабачка. Шамякін. [Лісяня] цяўкала, як сабака, і з выгляду амаль нічым не адрознівалася ад звычайнага шчанюка. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывяза́цца, -яжу́ся, -я́жашся, -я́жацца; -яжы́ся; зак. (разм.).

1. Прымацавацца да чаго-н. вяроўкай.

П. поясам да слупа.

2. перан., да каго-чаго. Пачаць дакучаць, прыставаць.

П. з пытаннямі.

3. перан., да каго-чаго або за кім-чым. Пачаць неадступна ісці за кім-, чым-н.

Сабака прывязаўся да хлопчыка.

|| незак. прывя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Лягашсабака, які выкарыстоўваецца пры паляванні на дзікіх птушак і звяроў’ (Інстр. I). Да лягавы1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 32–33).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gnaw [nɔ:] v. (at) гры́зці (таксама перан.);

The dog gnawed (at) a bone. Сабака грыз костку;

Anxiety gnawed (at) his heart. Трывога мучыла яго душу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woolly2 [ˈwʊli] adj.

1. шарсцяны́; пакры́ты шэ́рсцю; пухна́ты;

woolly clouds пухна́тыя абло́кі;

a woolly dog махна́ты саба́ка

2. няя́сны, расплы́вісты;

woolly ideas блы́таныя ду́мкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hrrenlos

a які́ не ма́е гаспадара́ [улада́льніка], нічы́й

ein ~er Hund — бяздо́мны саба́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ляга́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які адносіцца да пароды паляўнічых сабак, што адшукваюць дзічыну нюхам і робяць перад ёй стойку. Лягавы сабака.

2. у знач. наз. ляга́вы, ‑ага, м. Разм. Даносчык, шпег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапу́дзіць, ‑пуджу, ‑пудзіш, ‑пудзіць; зак., каго.

Разм. Перапужаць. Сабака ашалеў. Распырскваючы сліну, З усіх сабачых ног да статка падляцеў І ну ірваць скаціну, Авечак перапудзіў і наўцёк У белы свет падаўся. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кудла́ты zerzust, zttig, strbbelig, strwwelig; strppig;

кудла́ты саба́ка zttiger Hund;

кудла́тая галава́ Strbbelkopf m, Strwwelkopf m -(e)s, -köpfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)