Ва́пельнік ’рабочы, што здабывае вапняк, вапну’ (КТС). Да вапельны < вапа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ва́пеннік ’рабочы, які працуе ля вапельні’ (КТС). Да вапенны < вапа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сезо́нны в разн. знач. сезо́нный;

с. рабо́чы — сезо́нный рабо́чий;

с. біле́т — сезо́нный биле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэчыца,

рабочы пасёлак у Столінскім р-не.

т. 14, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы на пагрузцы або разгрузцы чаго-н.

|| ж. гру́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. гру́зчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Рабочы ў арцелі, якая цягнула паўз бераг супраць цячэння судны.

|| прым. бурла́цкі, -ая, -ае.

Бурлацкая арцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сле́сар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы, зборцы і рамонце металічных вырабаў.

С.-зборшчык.

С.-сантэхнік.

|| прым. сле́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ткач, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Майстар, рабочы, які вырабляе тканіну на ткацкім станку.

|| ж. ткачы́ха, -і, ДМ -чы́се, мн. -і, -чы́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чака́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па чаканцы (у 1 знач.).

|| ж. чака́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. чака́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкурадзёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рабочы бойні, які здзірае шкуры з забітых жывёл.

2. перан. Пра скнарлівага гандляра, спекулянта і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)