aging

[ˈeɪdʒɪŋ]

n.

старэ́ньне n.; працэ́с высьпе́льваньня

the aging of meat (cheese) — высьпе́льваньне мя́са (сы́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прыстасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыстасавання, з’яўляецца прыстасаваннем, служыць для прыстасавання. Прыстасавальныя ўласцівасці. Прыстасавальны працэс. Прыстасавальныя змены. Прыстасавальная афарбоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотасі́нтэз, ‑у, м.

Працэс утварэння зялёнымі раслінамі арганічнага рэчыва з вуглякіслага газу і вады пры дапамозе светлавой энергіі, якая паглынаецца хларафілам.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і synthesis — спалучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гібрыдыза́цыя, ‑і, ж.

Скрыжаванне розных відаў раслін або жывёл з мэтай атрымання лепшых па якасці сартоў, відаў, народ. Вегетатыўная гібрыдызацыя. Працэс гібрыдызацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфабрыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Падрабіць што‑н. Сфабрыкаваць дакументы. // перан. Арганізаваць, стварыць што‑н. заганнае, нядобрае, ганебнае. Сфабрыкаваць судовы працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаабме́н, ‑у, м.

Працэс пераносу цеплаты ад больш нагрэтых цел, асяроддзя і пад. да менш нагрэтых. Цеплаабмен у глебе. Цеплаабмен у атмасферы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Закро́пка ’працэс адкладання яек пчалінай маткай’ (малар., Анох.). Наз. з суф. ‑ка ад дзеяслова закрапі́ць (< за + крапіць ’адкладваць яйкі’, Анох.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сінтэты́чны синтети́ческий;

с. ме́тад — синтети́ческий ме́тод;

с. працэ́с — синтети́ческий проце́сс;

с. каўчу́к — синтети́ческий каучу́к;

~ныя мо́вы — лингв. синтети́ческие языки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

інкангруэ́нтны

(лац. incongruens, -ntis = неадпаведны)

неаднолькавы, розны;

і. працэс — працэс, вынікі якога па элементарнаму складу не тоесныя таму, з чаго пачынаецца гэты працэс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ксерагра́фія, ‑і, ж.

Фатаграфічны працэс, заснаваны на дзеянні святла на матэрыял са святлоадчувальным слоем з паўправадніка, на які перад здымкай наносіцца электрастатычны зарад.

[Ад грэч. xēros — сухі і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)