выро́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. вырошчваць — вырасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складкаўтварэ́нне, ‑я, н.

Утварэнне складак горных парод зямной кары. Працэс складкаўтварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унутрыа́тамны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца ўнутры атама. Унутрыатамны працэс. Унутрыатамная энергія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Працэс непасрэднага пераходу светлавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклагене́з, ‑у, м.

Працэс узнікнення і развіцця цыклону (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхналагі́чны technológisch;

тэхналагі́чны працэ́с Árbeitsvorgang m -(e)s, -gänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стравава́льны біял. Verdáuungs-;

стравава́льны працэ́с Verdáuungsprozess m -es, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

склеро́з, -у, м.

Ушчыльненне органаў у выніку перараджэння іх тканкі ў цвёрдую злучальную тканку, у шчыльную масу.

С. сасудаў.

С. ныркі.

|| прым. склераты́чны, -ая, -ае і склеро́зны, -ая, -ае.

Склератычны працэс.

Склерозныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спяка́нне, -я, н. (спец.).

1. Шчыльнае злучэнне асобных часцінак цвёрдага рэчыва пры высокай тэмпературы.

С. тарфяных пластоў.

2. Працэс атрымання цвёрдых і порыстых кавалкаў з дробных, парашкападобных або пылападобных матэрыялаў; агламерацыя.

С. баксітаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lawsuit

[ˈlɔsu:t]

n.

судо́вы працэ́с, судо́вая спра́ва, суд -у́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)