ле́тнік Летняя дарога праз балота (Глуск. Янк. I, Маг.). Тое ж лятні́к (Лёзн. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

at second hand

з другі́х рук, пасярэ́дне, праз пасярэ́дніцтва

a report received at second hand — паведамле́ньне, атрыма́нае з другі́х рук (праз пасярэ́дніка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

via [ˈvaɪə] prep.

1. праз;

via Oxford праз О́ксфард;

via Hamburg з захо́дам у Га́мбург (пра судна)

2. шля́хам, з дапамо́гаю;

I sent a book via my friend. Я перадаў кнігу з сяброўкай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цеди́ть несов., прям., перен. цадзі́ць;

цеди́ть слова́ цадзі́ць сло́вы;

цеди́ть сквозь зу́бы цадзі́ць праз зу́бы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́паўзці, -зу, -зеш, -зе; вы́паўз, -зла; -зі; зак.

1. Выйсці паўзком, паўзучы.

В. праз шчыліну.

2. Павольна рухаючыся, з’явіцца.

З травы выпаўзла вужака.

З-за гары выпаўз аўтобус (перан.).

|| незак. выпаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпо́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варсі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Валасок ворсу.

2. Тонкі валасок на паверхні раслінных і жывёльных арганізмаў.

3. Мікраскапічны выраст на слізістай абалонцы тонкіх кішак, праз які ўсмоктваюцца пажыўныя рэчывы (спец.).

|| прым. варсі́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спектр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Сукупнасць усіх значэнняў якой-н. велічыні, што характарызуе сістэму або працэс.

Аптычны с.

2. Сукупнасць колеравых палос, якія атрымліваюцца пры праходжанні промня праз праламляльнае асяроддзе.

Сонечны с.

|| прым. спектра́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некато́ры, -ая, -ае; займ. неазнач.

1. Нейкі, дакладна не вызначаны.

Праз н. час.

2. толькі мн. некато́рыя, -ых. Асобныя з агульнага ліку; паасобныя.

У некаторых вёсках.

3. у знач. наз. некато́рыя, -ых. Не ўсе, асобныя людзі.

Некаторыя з прысутных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

blockade runner

карабе́ль або́ чалаве́к, які́ прарыва́ецца праз бляка́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

paddle one’s own canoe

informal

само́му прабіва́цца праз жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)