благі́, -а́я, -о́е.

1. Які не мае станоўчых якасцей, не адпавядае патрабаванням.

Благія землі.

Б. чалавек.

2. Дрэнны ў маральных адносінах.

Б. ўчынак.

3. Худы, хваравіты на выгляд.

Б. з твару.

4. Непрыемны для іншых (пра манеры, характар і пад.).

Благія прывычкі.

Благія вочы — у народным павер’і: вока, позірк якога прыносіць няшчасце.

|| наз. благата́, -ы́, ДМ -гаце́, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

absent [ˈæbsənt] adj.

1. : be absent from адсу́тнічаць;

He is absent from work today. Яго сёння няма на працы.

2. адсу́тны (пра позірк)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squint1 [skwɪnt] n.

1. касаво́касць;

have a bad squint быць мо́цна касаво́кім

2. BrE, infml по́зірк;

have/take a squint зірну́ць, гля́нуць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stony [ˈstəʊni] adj.

1. камяні́сты;

a stony road камяні́стая даро́га

2. скамяне́лы, хало́дны;

a stony stare нерухо́мы по́зірк;

a stony silence ледзяна́я ціш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лучи́стый

1. праме́нны;

лучи́стая эне́ргия праме́нная эне́ргія;

2. перен. прамяні́сты, я́сны;

лучи́стые глаза́ прамяні́стыя (я́сныя) во́чы;

лучи́стый взгляд прамяні́сты (я́сны) по́зірк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бля́кнуць welk wrden, wlken vi (s) (пра расліны); fahl [matt] wrden; verblssen vi (s) (пра колер); erlöschen* vi (s) (пра позірк)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мімалётны

1. мимолётный;

~ныя пту́шкі — мимолётные пти́цы;

2. мимолётный; (о взгляде — ещё) бе́глый, кратковре́менный;

~нае шча́сце — мимолётное сча́стье;

м. по́зірк — мимолётный (бе́глый) взгляд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

суро́вы в разн. знач. суро́вый;

~вая зіма́ — суро́вая зима́;

с. зако́н — суро́вый зако́н;

с. по́зірк — суро́вый взгляд;

~выя сло́вы пра́ўды — суро́вые слова́ пра́вды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

інстынкты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Абумоўлены інстынктам (у 1 знач.). Інстынктыўныя паводкі звера. Інстынктыўнае ўменне пчалы ляпіць соты.

2. Неўсвядомлены, мімавольны. Інстынктыўны страх. Інстынктыўны позірк. □ Каліберда хвіліну стаяў збянтэжаны, а потым заспяшаўся ўслед за камісарам.. Гэта быў інстынктыўны рух. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывіта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прывітання, звязаны з прывітаннем. // Які з’яўляецца прывітаннем, змяшчае ў сабе прывітанне. Прывітальная прамова. Прывітальны адрас. Прывітальная тэлеграма. □ [Алеся] ловіць мой позірк і прывітальны жэст рукі і з непаўторным хараством ківае галавой — вітаецца. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)