1. Які мае адносіны да найму. Наёмная плата.// Які адбываецца, робіцца на аснове найму. Наёмная праца.
2. Які працуе, служыць у наймах. Наёмны салдат. □ Манапалістычная буржуазія імкнецца да максімальнага павелічэння нормы прыбавачнай вартасці за кошт .. перанапружвання фізічных сіл наёмных рабочых.«Звязда».
3. Які здаецца ці наймаецца за плату, не свой. Наёмная кватэра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Во́сыпка ’мука або атрубы, якімі пасыпаюць корм жывёле’ (БРС); ’высыпка на целе, прышчы’ (БРС, Шат.). Укр.о́сипка ’здробнены ячмень, які даюць баранам у час злучкі і маладым баранчыкам; плата мукой або просам пастуху’, польск.osypka ’мука, якой пасыпаюць корм жывёле’, чэш.osypka ’сып’. Ад восып (гл.) з дапамогай суф. ‑ка. Параўн. высыпка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
monthly
[ˈmʌnӨli]1.
adj.
ме́сячны
a monthly pay — ме́сячная пла́та
2.
adv.
ме́сячна, штоме́сячна, на ме́сяц
3.
n., pl. -lies
штоме́сячны ча́сапіс
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Entríchtung
f -, -en апла́та, распла́та, узно́с, плаце́ж
die ~ der [von] Stéuern — пла́та пада́ткаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fíxum
n -s, -xa
1) не́шта пэўнае
2) пэўная пла́та, пэўная су́ма
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
растэрміно́ўкаж.кніжн. Stúndung f -;
камерц.пла́та ў растэрміно́ўку Rátenzahlung f -, -en;
у растэрміно́ўку auf Ábschlagszahlung [Téilzahlung, auf Ráten], rátenweise; auf Stóttern (разм.); гл. тс. раты
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Жа́лаванне (ТСБМ). У 60‑х гадах XIX ст. з рус.жалование ’тс’ (Гіст. лекс., 238). Ст.-рус.жалование ’падарунак’ ад жаловати ’аказваць міласць, жалець’, якое мае той самы корань, што жаль (гл.). Значэнне ’плата за працу, што выдаецца ў вызначаны тэрмін’ атрымала ў XVIII ст. (Булахоўскі, 3, 367–368; Гарбачэвіч, РР, 1967, 5, 41–42).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́мша ’памінкі па нябожчыку’ (іўеў., Сцяшк. Сл.), ’плата папу за памінанне памёршых’ (Клім.), параўн. н.-луж.namsa ’богаслужэнне’. Відаць, са спалучэння на міму (даць) ’запла: піць за памінкі’, ад міма ’служба, богаслужэнне’ (< польск.msza ’тс’, лац.missa ’тс’, параўн. Брукнер, 347; Шустар-Шэўц, 13, 987) з далейшым афармленнем як назоўнік ж. р. адз. л.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прада́жа ’продаж’ (Др.-Падб., Сл. ПЗБ), ст.-бел.продажа ’грашовая пеня за злачынства, за нанясенне ран; пакаранне продажам’, рус.продажа ’продаж’, ст.-рус.продажа ’продаж; штраф за злачынства’. Прасл.*pro‑dadi̯a. ад pro‑ і dat і* г. зн. ’плата за тое, што некаму дадзену’ (Праабражэнскі, 2, 129; Патабня, РФВ З, 181; Фасмер, 3, 372).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пэнс ’урок, навука’: гето тоби тне, в другій разь не будеш такь дзёгаць (Нас.). Няясна, магчыма, звязана з пэнся ’плата, утрыманне’ (Шат.), пенсія, пенсія ’пенсія’ (Сл. ПЗБ), псраносна ’ўзнагарода, адплата’ (гл. пенсія); фанетыка сведчыць пра запазычанасць (< польск.pensja ’ўтрыманне духоўнай асобы, якая не прыпісала да пэўнай функцыі’ з лац.pensus адpendere ’важыць’, перан. ’плаціць’).