пла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пла́та
Р. пла́ты
Д. пла́це
В. пла́ту
Т. пла́тай
пла́таю
М. пла́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пла́та¹, -ы, ДМ пла́це, ж.

1. гл. плаціць.

2. Грашовая ўзнагарода, кампенсацыя за што-н.

Заработная п.

П. за паслугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́та², -ы, ДМ пла́це, мн. -ы, плат, ж. (спец.).

Дыэлектрычная пласціна для ўстаноўкі электра- і радыёэлементаў, а таксама такая пласціна з нанесенымі на ёй тонкімі электраправоднымі палоскамі.

Друкарская п.

П.-аснова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́та

1. пла́та, -ты ж.;

за́работная пла́та зарабо́тная пла́та;

2. перен. (воздаяние) адпла́та, -ты ж.; пла́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́та ж.

1. в разн. знач. пла́та;

здзе́льная п. — сде́льная пла́та;

кватэ́рная п. — кварти́рная пла́та;

2. (выдача, уплата денег по какому-л. обязательству) платёж м.;

накладна́я п. — нало́женный платёж;

3. (за работу) содержа́ние ср.; жа́лованье ср.;

атрыма́ць ме́сячную ~ту — получи́ть ме́сячное содержа́ние (жа́лованье);

○ зарабо́тная п. — за́работная пла́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́та, ‑ы, ДМ плаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плаціць; выплата. Плата даўгоў.

2. Узнагарода за працу, службу. [Багуцкі:] — Я прывык за добрую работу атрымліваць добрую плату. Лынькоў. Чым дакладней выходзіла работа, тым меншую плату назначаў Лапко. Колас.

3. Грашовая кампенсацыя за карыстанне чым‑н. Плата за кватэру. // перан. Тая або іншая ўзнагарода, аддача за што‑н. Гэта была шайка паліцаяў, якія, баючыся атрымаць належную плату за сваю службу немцам, цяпер туляліся па цёмных кутках. Васілевіч.

•••

Заработная плата — плата за работу па найму.

Рэальная заработная плата — пакупная здольнасць заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́та​I ж эк, бухг Záhlung f -, -en; Bezáhlung f -, -en;

арэ́ндная пла́та Miete f -, -n, Páchtzins m -es, -e;

кватэ́рная пла́та Míete f -, -n;

зарабо́тная пла́та Lohn m (рабочых), Gehált n -(e)s, Gehälter (служачых);

пла́та за право́з Fráchtgebühr f -, -en;

пла́та за прае́зд Fáhrgeld n -(e)s;

пла́та за захава́нне Lágergeld n -(e)s;

пла́та за разгру́зку Löschgeld n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плата

Том: 24, старонка: 346.

img/24/24-346_1850_Плата.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

пла́та​II ж тэх Plátte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ла-Пла́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ла-Пла́та
Р. Ла-Пла́ты
Д. Ла-Пла́це
В. Ла-Пла́ту
Т. Ла-Пла́тай
М. Ла-Пла́це

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)