замясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак., каго-што.
1. кім-чым. Паставіць на чыё‑н. месца, замяніць. Замясціць жаночы персанал мужчынскім.
2. Прызначыць каго‑н. на вакантную пасаду. Замясціць вакантныя адзінкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыягнастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што і без дап.
Паставіць (ставіць) дыягназ, вызначыць (вызначаць) хваробу. Дыягнаставаць хваробу. □ Прыкладаў [Смірын] да грудзей фанендаскоп, услухоўваўся ў хрыпы, нарэшце дыягнаставаў — грып. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і назрэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.
1. Зрэзаць, спілаваць вялікую колькасць чаго‑н. Назразаць дрэў. Назрэзваць каласоў.
2. Разм. Паставіць нездавальняючую адзнаку на экзамене многім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пашару́нак у выразе: у адном пашарунку — пра гаспадарчыя будынкі, якія ў адзін рад стаяць разам з хатай, пад адной страхой’ (слонім., Шн. 3). Утворана пры дапамозе суфікса ‑унак ад + паширыць ’паставіць у рад’ < ням. Schar ’рад’ (Мацэнаўэр, Cizí sl.,). Параўн. лоеў. шар ’бок вуліцы’ (Ян.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
lattice
[ˈlætəs]
1.
n.
1) се́тка f., кра́ты, кра́ткі pl., пераплёт -у m.
2) Chem. крышталі́чная рашо́тка
2.
v.t.
паста́віць се́тку, закры́ць се́ткай
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
położyć
зак.
1. палажыць; пакласці;
2. паставіць;
położyć podpis — паставіць подпіс; падпісаць;
położyć głowę — скласці галаву; загінуць;
położyć nacisk — паставіць націск; акцэнтаваць;
położyć kres nadużyciom — пакласці канец злоўжыванням;
położyć sztukę (teatralną) разм. праваліць спектакль
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гало́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, мн. -і, -ло́вак, ж.
1. гл. галава.
2. Шарападобны плод або прадаўгаватае суквецце раслін.
Г. канюшыны.
Г. лёну.
3. толькі мн. Пярэдняя частка саней.
Пакласці мяшок у галоўкі.
4. толькі мн. Пярэдняя частка ботаў, якая пакрывае пальцы і верхнюю частку ступні.
Паставіць у ботах новыя галоўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кон, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Месца, дзе ставяцца фігуры, якія трэба выбіваць (пры гульні ў гарадкі, пікара і пад.), або месца, куды кладзецца стаўка ў азартных гульнях.
Начарціць к.
Паставіць грошы на к.
2. Адна партыя якой-н. гульні.
Згуляць адзін к.
◊
Ставіць на кон — рызыкаваць сваім жыццём.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дыскрымінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго-што.
Абмежаваць (абмяжоўваць) у правах, паставіць (ставіць) у нераўнапраўнае становішча. Крытыкі-нацыяналісты .. дыскрымінавалі тых пісьменнікаў, якія сапраўды стаялі на платформе дыктатуры пралетарыяту. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нездавальня́юча
1. нареч. неудовлетвори́тельно;
вы́канаць зада́нне н. — вы́полнить зада́ние неудовлетвори́тельно;
2. в знач. сущ. неудовлетвори́тельно;
паста́віць студэ́нту н. — поста́вить студе́нту неудовлетвори́тельно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)