тынкава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад тынкаваць.
2. у знач. прым. Пакрыты тынкам. Тынкаваная хата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штрыхава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад штрыхаваць.
2. у знач. прым. Пакрыты штрыхамі. Штрыхаваная кераміка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карані́сты
1. mit stárken Wúrzeln, fest verwúrzelt; (пакрыты каранямі) wúrzelreich, mit Wúrzeln bedéckt [durchwáchsen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
я́шчарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак і я́шчарыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж.
Невялікі паўзун з прадаўгаватым целам і доўгім хвастом, пакрыты дробнай рагавой луской.
|| прым. я́шчаркавы, -ая, -ае і я́шчарычны, -ая, -ае.
Сямейства яшчаркавых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
на́стланный
1. насла́ны, мног. панасціла́ны;
2. (намощённый) намо́шчаны, насла́ны, мног. панасціла́ны; (покрытый) пакры́ты; (пол) пакла́дзены; (о мостовой) забрукава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
памо́ршчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Пакрыты маршчынамі. Потам і слязьмі быў абліты .. [Лявонаў] паморшчаны твар. Чарот.
2. перан. Пакрыты рабізной (аб паверхні вады). І вада ў моры, і бераг.., і неба над цёмна-сіняй, паморшчанай марской роўняддзю здаліся чамусьці надта звычайнымі. Чыгрынаў.
3. перан. Змяты, памяты (пра адзенне).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вясну́шкаваты, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты вяснушкамі, з вяснушкамі. Вяснушкаваты твар. □ Кірпатая, вяснушкаватая дзяўчына ў чырвонай касынцы чытала кніжку. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абдра́паны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад абдрапаць.
2. у знач. прым. Пакрыты драпінамі, абшарпаны. Абдрапаныя рукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наваскава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад наваскаваць.
2. у знач. прым. Нацёрты, пакрыты воскам. Наваскаваная папера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наво́шчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад навашчыць.
2. у знач. прым. Нацёрты, пакрыты воскам. Навошчаная папера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)