распа́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. распальваць — распаліць.

2. Тое, што і распалка (у 2 знач.). [Віктар:] — Падрыхтуй ты чаго-небудзь сухога на распал. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцеж Месца ўздоўж ракі, дарогі, наўсцяж чаго-небудзь (Беласточчына ПНР, Гродз.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

азнаёміць сов. ознако́мить;

а. каго́-не́будзь са зме́стам кні́гі — ознако́мить кого́-л. с содержа́нием кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пахвала́ ж. похвала́;

адазва́цца пра каго́-не́будзь з ~ло́й — отозва́ться о ко́м-л. с похвало́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дотя́гиваться

1. даця́гвацца, дастава́ць (да чаго-небудзь); см. дотяну́ться;

2. страд. даця́гвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

предвосхищённый прадугада́ны; апярэ́джаны; вы́значаны напе́рад; зро́блены ране́й (за каго-небудзь); см. предвосхити́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зачарава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак., кім-чым.

Залюбавацца, прыйсці ў захапленне. Іншы раз [начлежнікі] гэтак зачаруюцца якім-небудзь прыгожым сказам, што не пабачаць, як і ночка прабяжыць. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́брыкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да выбрыкваць (у 1 знач.). Адзін худы, кашлаты конік бесперастанку цягаўся па поплаве — то кусане каго-небудзь, то заразліва выбрыкне. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лахмані́на, ‑ы, ж.

Разм. Старая, паношаная адзежына. Ціток моўчкі хадзіў за [Параскай], глядзеў, што яна возьме, і час ад часу шпурляў ёй пад рукі якую-небудзь лахманіну. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражэ́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які многа есць; ненасытны. Пражэрлівае птушаня. □ Прытаіўшыся дзе-небудзь у зарасніку чароту, можна прасачыць, як падкрадваецца пражэрлівы шчупак да сваіх маленькіх ахвяр. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)