заясне́цца, ‑еецца; зак.

Разм. Тое, што і заяснець (у 2 знач.). Як лагодная ўсмешка, заяснелася неба на ўсходзе, заяснелася і паружавела. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снег снег, род. сне́гу м.;

как снег на́ голову бы́ццам з не́ба спаў; як з хма́ры спаў;

прошлого́дний снег ле́ташні снег.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запалымне́ць сов.

1. запламене́ть, заполыха́ть;

агні́е́лі — костры́ запламене́ли (заполыха́ли);

2. запламене́ть;

е́ла не́ба на ўсхо́дзе — запламене́ло не́бо на восто́ке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аблажы́цца сов.

1. обложи́ться;

а. кні́гамі — обложи́ться кни́гами;

2. (покрыться, затянуться) заволо́чься, обволо́чься;

не́баы́лася хма́рамі — не́бо заволокло́сь (обволокло́сь) ту́чами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прасвятле́ць сов., прям., перен. просветле́ть;

не́бае́ла — не́бо просветле́ло;

у галаве́е́лабезл. в голове́ просветле́ло;

твар ~ле́ў — лицо́ просветле́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

святле́ць несов., прям., перен. светле́ть;

не́бае́е — не́бо светле́ет;

на дварэ́е́ебезл. на у́лице светле́ет;

по́зірк ~ле́е — взгляд светле́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зме́ркнуць, ‑не; пр. змерк, ‑ла; зак.

1. безас. Тое, што і змеркнуцца. Так скора змеркла, мабыць, таму, што неба зусім нахмурылася і, здаецца, стала ніжэйшае. Чарнышэвіч. Быў вечар, змеркла нядаўна. Чорны.

2. Пакрыцца змрокам; пацямнець. Неба наперадзе, куды ішла дарога, зусім змеркла, ягоная вышыня над намі замутнелася няпэўным колерам. Быкаў. // перан. Страціць сілу, значэнне; загаснуць. Слава змеркла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі белы, не зусім белы. Неба было яснае, спакойнае. Там-сям стаялі камячкі белаватых хмурынак, як адзнакі добрае пагоды. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́зарыцца, ‑рыцца; зак.

Тое, што і вызарыць. Нанач неба вызарылася і наступіла такая цішыня, якое, здаецца, даўно ўжо не было на свеце. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зямлі́ца, ‑ы, ж.

Разм. і нар.-паэт. Ласк. да зямля ​1 (у 3, 5 знач.); зямелька. Хмаркі, неба, лес, Зямліца — Усё сціхла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)