перамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

1. Размяць, расцерці яшчэ раз, нанава.

2. Памяць, змяць усё, многае. Перамяць лыжкай вараную бульбу. Перамяць усю вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачапі́ць, ‑чаплю, ‑чэпіш, ‑чэпіць; зак., што.

1. Счапіць нанава, іначай. Перачапіць вагоны.

2. Начапіць у другім месцы або іначай. Перачапіць значок. Перачапіць карціну на другую сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Вышараваць нанава, яшчэ раз. Перашараваць падлогу.

2. Вышараваць, пашараваць усё, многае.

3. Шаруючы чым‑н., перацерці, перарэзаць на часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перечи́стить сов.

1. (всё, многое) перачы́сціць, пачы́сціць;

2. (заново) перачы́сціць;

перечи́стить ковёр за́ново перачы́сціць дыва́н на́нава;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Загартаваць больш, чым трэба, звыш нормы; сапсаваць празмернай загартоўкай. Перагартаваць сталь.

2. Адпусціўшы гарт, загартаваць нанава. Перагартаваць крохкае лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец.

1. Пакрыць грунтам (у 5 знач.) нанава. Перагрунтаваць мэблю.

2. Пакрыць грунтам (у 5 знач.) усё, многае. Перагрунтаваць усе дахі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены; зак., што.

1. Пабяліць нанава.

П. печ.

2. Пабяліць усё, многае.

За сезон перабяліў сотні пакояў.

3. Сапсаваць празмерным бяленнем.

П. палотны хлоркай (разм.).

4. Перапісаць з чарнавіка начыста (уст.).

П. рукапіс.

|| незак. перабе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перабе́льванне, -я, н. і перабе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перакро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Скроіць нанава; змяніць.

П. сукенку.

Вайна перакроіла людскія лёсы (перан.).

2. Кроячы, разрэзаць, парэзаць усё, многае.

П. увесь матэрыял.

|| незак. перакро́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. перакро́йванне, -я, н. (да 1 знач.) і перакро́йка, -і, ДМ -йцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пераскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. пераскроб, ‑скрэбла і ‑скрабла, ‑скрэбла і скрабло; заг. пераскрабі; зак., што.

1. Аскрэбці нанава, яшчэ раз.

2. Аскрэбці, паскрэбці ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераску́бці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; зак., каго-што.

1. Аскубці нанава, яшчэ раз.

2. Аскубці, паскубці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Пераскубці ўвесь пух. Пераскубці ўсіх гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)