Verbum

разгайда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і разго́йдацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Пачаць моцна гайдацца (гойдацца).

Лодка разгайдалася на вадзе.

|| незак. разго́йдвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

распу́хлы, -ая, -ае.

1. Які распух.

Распухлая рука.

2. перан. Які моцна павялічыўся ў памерах, аб’ёме (разм.).

Р. штат.

|| наз. распу́хласць, -і, ж.

расшчабята́цца, -бячу́ся, -бе́чашся, -бе́чацца; -бячы́ся; зак.

1. Пачаць моцна шчабятаць (пра птушак).

Ластаўкі расшчабяталіся.

2. перан. Пачаць многа, ахвотна гаварыць, расказваць.

Дзеці расшчабяталіся.

тараба́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. што. Несці што-н. цяжкае, вялікае, грувасткае.

2. Моцна стукаць, грукаць, утвараючы шум.

Т. у дзверы.

таўсма́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Трохі тоўсты, таўставаты.

Нос кароткі і т.

2. Поўны, прысадзісты, моцна складзены (пра чалавека).

|| наз. таўсма́тасць, -і, ж.

тра́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Упасці з размаху, моцна стукнуцца аб што-н.

Т. аб сцяну.

|| незак. тра́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

угрунтава́ны, -ая, -ае.

1. Зроблены надзейна, моцна.

У. падмурак.

2. Падмацаваны пераканаўчымі доказамі, меркаваннямі.

У. довад.

|| наз. угрунтава́насць, -і, ж. (да 2 знач.).

угры́зціся, -зу́ся, -зе́шся, -зе́цца; -зёмся, -зяце́ся, -зу́цца; угры́зся, -зла́ся, -ло́ся; -зі́ся; зак., у каго-што.

Моцна ўчапіцца зубамі.

|| незак. угрыза́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.