разбуя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пачаць моцна буяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размя́ўкацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна мяўкаць; падняць мяўканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскапры́зіцца, ‑рыжуся, ‑рызішся, ‑рызіцца; зак.

Разм. Пачаць моцна капрызіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расп’я́нствавацца, ‑ствуюся, ‑ствуешся, ‑ствуецца; зак.

Разм. Пачаць моцна п’янстваваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассвярбе́цца, ‑біцца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга свярбець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхандры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Пачаць моцна хандрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца цвёрдым, каляным, нягнуткім.

Вопратка задубела.

2. Моцна азябнуць; змерзнуць.

Рукі задубелі на холадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разя́віць, разя́ўлю, разя́віш, разя́віць; разя́ўлены; зак., што (разм.).

Шырока раскрыць (рот, пашчу).

◊

Разявіць горла (разм., груб.) — моцна, на ўсю сілу загаварыць, закрычаць.

|| незак. разяўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сві́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. свістаць.

2. каму. Моцна з размаху спляжыць (разм.).

С. кіем па плячах.

3. каго-што. Украсці (разм.).

С. грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шэ́нкель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Унутраная, звернутая да каня частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

Даць шэнкеля (моцна націснуць шэнкелямі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)