бра́ція, ‑і, ж., зб.

1. Манахі адной абшчыны або манастыра.

2. з азначэннем. Жарт. Людзі, якіх яднае адна справа, агульныя інтарэсы; людзі аднаго круга. [Чмаруцька:] — Наш начальнік дарогі.. глядзіць, каб мы, мазутная, значыцца, брація, залішне на пуці не вытыркаліся. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некро́паль

(гр. nekcropolis, ад гр. nekros = мёртвы + роlis = горад)

1) вялікі могільнік у краінах Старажытнага Усходу і антычным свеце;

2) месца, дзе пахаваны славутыя людзі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

bracket​1 [ˈbrækɪt] n.

1. ду́жка;

round/square brackets кру́глыя/квадра́тныя ду́жкі

2. апо́ра; кранштэ́йн; кансо́ль

3. катэго́рыя; гру́па, ру́брыка;

age/income brackets гру́пы (людзе́й) у зале́жнасці ад узро́сту/дахо́даў;

the 20–25 bracket лю́дзі ўзро́сту памі́ж 20 і 25 гада́мі;

Our clients are people in the low income bracket. Нашы кліенты – людзі з нізкімі даходамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Людскавацца ’выстаўляцца для агляду, на людзі’ (КТС, М. Лужанін), ’быць сярод добрых людзей, у добрым таварыстве’ (Шат.). Адпрыметнікавае рэгіянальнае ўтварэнне. Да лю́дскі. Сюды ж людскаваць ’быць у прыязных адносінах’ (КТС, І. Гурскі), людскаваты (КТС, А. Кулакоўскі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масоны: «то такіе людзі, которые калдуюць з чартамі, а чартэ́ ім грошы прыносяць» (Федар. 1). Да масон ’член масонскай секты, ложы’ (ТСБМ), якое з польск. mason < франц. maçon ’каменяр’ < с.-лац. mationes cementarii (Фасмер, 2, 578).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

схо́дбішча Бойкае месца, куды сыходзяцца людзі; тачок (Слаўг.). Тое ж сходзішча, схадня́ (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

бядня́цтва, ‑а, н., зб.

Бедныя людзі, бедната. Крыві, слёзам канца-меры Бядняцтва не знала. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абавязко́ва, прысл.

Безумоўна, немінуча, няўхільна. Людзі кажуць: калі поле крадзе, то абавязкова бачыць лес. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заруне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты рунню; зазелянелы. Мір вам, зарунелыя гоні! Мір вам, працавітыя людзі! Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лізаблю́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Прыслужнік, падліза. [Дзямян:] — Людзі ўслед [леснікам] крычалі: «Панскія найміты, лізаблюды!» Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)