Verbum

Ла́стка ’закладка на хустцы’ (лаг., Жд. 2). Перанос паводле падабенства с ла́стка ’ластаўка’. Да ластаўка ₁ (гл.).

Лато́чына ’лагчына з сырой зямлёй, а часам і з грунтавой вадой’ (КЭС, лаг.). Да латак ₁ (гл.).

Лінава́ць ’праводзіць паралельныя лініі на паперы, лінеіць’ (Нас., ТСБМ, КЭС, лаг.). Запазычана з польск. linować, liniować ’тс’.

◎ Пабадзя́й ’бадзяка, гультай’ (КЭС, лаг.). Ад пабадзяцца < бадзяцца (гл.) з суф. -a/б. Адносна суфіксацыі параўн. гультай.

◎ Пігу́тка ’кнігаўка’ (шальч., Сл. ПЗБ; лаг., ЛА, 1). Гукапераймальнае. Утворана, як піву́тка (гл.), з балт. суфіксам ‑uh.

Кру́пнік ₁ ’суп з круп’ (ТСБМ, Шат., Шпіл., Нік. Очерки, Вешт., Крачк., Бяльк., Нар. словатв., КЭС, лаг., Касп., Сцяшк., ТС, Сл. паўн.-зах.). Гл. крупы.

Кру́пнік ₂ ’алкагольны напітак, прыгатаваны з мёду, спірту і розных прыпраў’ (КЭС, лаг.). Параўн. укр. крупник ’тс’, польск. krupnik ’тс’. Цэнтр распаўсюджання гэтай назвы — Беларусь. Семантычны пераход не зусім зразумелы.

Акы́з ’вокліч для адгону коз’ (Грыг.), акызя ’тс’ (КЭС, лаг.). Магчыма, кантамінацыя каза і акыш (гл.). Гл. кыз.

Ву́ндзя ’там далей, але відаць’ (КЭС, лаг.). Складанае прыслоўе вун (гл.) + дзе з адлюстраваннем т. зв. моцнага якання.

Выпо́ўзіны ’вужавінне’ (БРС), (вужачча) вы́паўзіны ’тс’ (КЭС, лаг.). Рус. вы́ползина ’тс’. Да выпаўзаць (гл. паўзці) з суф. ‑ін‑.

Карчако́п ’работнік, які капае карчы’ (КЭС, лаг.). Этымалогія гэтага складанага слова празрыстая, да корч (гл.) і капа́ць (гл.).