нумарны́ Númmer-; nummeríert;

нумарны́ знак Númmernschild n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ро́ўнасць, -і, ж.

1. Уласцівасць і стан роўнага, а таксама пра вялікае роўнае месца.

Гаворка раптам страціла р.

Палявая р.

2. Поўнае падабенства, аднолькавасць (па велічыні, колькасці, якасці і пад.).

Р. сіл.

3. Становішча людзей у грамадстве, што выяўляецца ў аднолькавых адносінах да сродкаў вытворчасці і ў карыстанні аднолькавымі палітычнымі і грамадзянскімі правамі.

Р. народаў і нацый.

4. У матэматыцы: суадносіны паміж велічынямі, якія паказваюць, што адна велічыня роўная другой.

Знак роўнасці (=).

Ставіць знак роўнасці паміж кім-, чым-н. (перан.: прызнаваць раўнацэнным).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашы́ўка, -і, ДМ -шы́ўцы, мн. -і, -шы́вак, ж.

1. гл. нашыць.

2. Кавалак тканіны, скуры і пад., нашытыя на што-н.

Сумка з нашыўкай.

3. Знак адрознення вайсковых званняў.

Афіцэрскія нашыўкі.

|| прым. нашы́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

poszlaka

ж.

1. уліка;

2. знак; след

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сігна́л ‘умоўны знак’ (ТСБМ), сыгна́л ‘тс’ (Ласт., Некр. і Байк.). Новае запазычанне з рус. сігнал ‘тс’ ці польск. sygnał, што праз франц. signal або ням. Signal з сяр.-лац. signāle (< лац. signum ‘знак, сігнал’), гл. Фасмер, 3, 618; Брукнер, 528.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́ранка ’грашовы, папяровы знак, які быў выпушчаны Часовым урадам Керанскага’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трыццацірублёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Разм. Грашовы знак вартасцю ў трыццаць рублёў, які выйшаў з ужытку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматкро́п’е, ‑я, н.

Знак прыпынку ў выглядзе трох пастаўленых побач кропак (...), а таксама рад кропак, які абазначае пропуск у тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

circumflex

[ˈsɜ:rkəmfleks]

n.

цыркумфле́кс -у m. (дыякрыты́чны знак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

book label

кні́жны знак, экслі́брыс -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)