Уст. і паэт. Шаўковы. Астаўся ў памяці трошкі прыспушчаны з галавы чорны, шырокі, здаецца, аксамітны, а можа ядвабны шалік.«Маладосць».Заграбае пракосы дзяўчына... Сонца кос яе пасмы залоціць, Яны ззяюць красою ядвабнай.Гурло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kid1[kɪd]n.
1.infml дзіця́
2.infml юна́к; дзяўчы́на;
college kids студэ́нцкая мо́ладзь
3. сын або́ дачка́
4. казляня́, казлянё
♦
treat/handle smb. with kid gloves абыхо́дзіцца з кім-н. ве́льмі асцяро́жна, даліка́тна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
babe
[beɪb]
n.
1) дзіця́тка, дзіця́n.
2) няві́нная або́ недасьве́дчаная асо́ба
3) Sl. прыго́жая дзяўчы́на
•
- babes and sucklings
- babe in the woods
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
непазбы́ўны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Такі, які не праходзіць, ад якога цяжка пазбавіцца. Увечары зноў за сцяною гучала песня, зноў муціў мяне непазбыўны сум.Дуброўскі.Якое гэта непазбыўнае гора, калі, падначаленая волі бацькоў, дзяўчына ахвяруе сваім каханнем!Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пане́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Незамужняя дачка пана. [Вашамірскі] жыў з трыма незамужнімі дочкамі, якіх у нас звалі паненкамі.Бядуля.
2.Уст. Маладая дзяўчына. Сястру.. [Казік] пакінуў цыбатым падлеткам, а цяпер, выходзіць, паненка.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Светлавалосая, бялявая жанчына, дзяўчына. Цяпер як ні ў чым не бывала едуць вясельныя паязды з вёскі ў вёску: вязуць сабе палешукі чарнабровых нявест, а ўкраінцы — сінявокіх бялянак.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Гаварыць сіпатым голасам. Сіпае дзяўчына, і ані не разабраць ніводнага слова.Ермаловіч.Ячны сіпае праз суконную хустку, якой абвязана шыя да самых вуснаў.Брыль.Бабка, гаворачы гэта, аж сіпала ад абурэння.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гальдо́ба ’высокая і худая дзяўчына’ (Сцяц. Словаўтв.). Ці не звязана гэта слова з гальбо́та ’бедната’ (гл.)? Тады трэба прыняць перастаноўку складоў і азванчэнне ‑т‑ > ‑д‑: гальбо́та > *гальто́ба > гальдо́ба. З іншага боку не выключаецца, што гальдо́ба ўтворана самастойна (параўн. шырока вядомы суфікс *‑oba ў словаўтварэнні назоўнікаў).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
whom[hu:m]pron.fml
1. каго́, каму́;
with whom з кім;
about whom аб кім, пра каго́
2. яко́га, яку́ю, які́х;
The girl whom you’re talking about is my colleague.Дзяўчына, пра якую ты гаворыш, мая каляжанка.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
перапу́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Разм. Вельмі моцны спалох. Кудахтанне звар’яцелых з перапуду курэй і залівісты брэх сабак несліся з аднаго канца вёскі ў другі.Б. Стральцоў.Дзяўчына падскочыла, нібы той заяц з перапуду, потым сіганула ўбок.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)