падо́бны, -ая, -ае.

1. Які мае падабенства з кім-, чым-н., нагадвае каго-, што-н.

Падобныя з твару.

2. Такі, як гэты (пра які ідзе гаворка).

Другі п. выпадак здарыўся ў іншым месцы.

3. У геаметрыі: тоесны па форме, але розны па велічыні.

Падобныя трохвугольнікі.

○

І падобнае (скарочана на пісьме «і пад.») — ужыв. ў канцы пералічэння тоесных прадметаў, з’яў і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ На пача́і ’на самым пачатку, напярэдадні’ (Мат. Маг.). Нязвыклая форма назоўніка *пачай ’пачатак’ утворана, відаць, ад пачаць, як наганяй ад наганяць, рус. случай ’выпадак’ ад случаться і пад. Хутчэй за ўсё лакальны архаізм, суадносны з дзеясловам напачаць ’пачаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выклю́чны в разн. знач. исключи́тельный, ре́дкостный;

~ныя — зако́ны исключи́тельные зако́ны;

в. вы́падак — исключи́тельный (ре́дкостный) слу́чай;

чалаве́к ~най дабрыні́ — челове́к исключи́тельной (ре́дкостной) доброты́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трагі́чны

1. лит., театр. траги́ческий;

2. (ужасный, потрясающий; очень трудный) траги́ческий, траги́чный;

т. вы́падак — траги́ческий (траги́чный) слу́чай;

~нае стано́вішча — траги́ческое (траги́чное) положе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адра́нак, ‑нку, м.

Абл.

1. Ранак. Брыду адранкам ля ракі, збіваючы расу, І самапал на два куркі На выпадак нясу. Броўка.

2. Ранішняя пасьба кароў. Сонца стаяла высока — бралася пад паўдня. Такой парой гоняць дамоў з адранку скаціну. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gégenfall

m -(e)s, -fälle супрацьле́глы вы́падак

im ~(e) — у адваро́тным вы́падку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

günstig

a спрыя́льны; прыхі́льны

~er Wind — спадаро́жны ве́цер

~e Gelégenheit — спрыя́льны вы́падак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórfall

m -(e)s, -fälle

1) вы́падак, здарэ́нне, інцыдэ́нт

2) мед. выпадзе́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

benútzen, benützen

vt карыста́цца (чым-н.); выкарысто́ўваць, ужыва́ць

die Gelégenheit ~ — скарыста́ць [вы́карыстаць] вы́падак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Cásus

['ka:]

m -, -

1) ка́зус, (рэ́дкі) вы́падак

2) грам. склон

oblíquer ~ — уско́сны склон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)