аэраста́т, ‑а, М ‑таце, м.

Паветраплавальны апарат, напоўнены газам больш лёгкім, чым паветра, што дазваляе яму ўзнімацца і трымацца ў паветранай прасторы; паветраны шар.

•••

Змейкавы аэрастат — лятальны апарат змеепадобнай формы.

[Ад грэч. aēr — паветра і statos — які стаіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрапла́н, ‑а, м.

Уст. Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра; самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інду́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да індуктара. Індуктарны тэлефонны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інкуба́тар, ‑а, м.

Апарат для штучнага вывядзення птушанят з яец.

[Ад лац. incubare — выседжваць птушанят.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінака́мера, ‑ы, ж.

Апарат, прызначаны для здымкі кінафільмаў. Аб’ектыў кінакамеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраахаладжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паветраахаладжальніка. Паветраахаладжальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распыля́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для распылення чаго‑н. Распыляльны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнтгенаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэнтгенаскапіі. Рэнтгенаскапічны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэцэпто́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэцэптара. Рэцэпторны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упраўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да упраўлення. Упраўленчы апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)