прыку́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкурваць — прыкурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыліпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыліпаць — прыліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыліто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прылітоўваць — прылітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылі́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прылічваць — прылічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылічэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прылічаць — прылічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымушаць — прымусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымяняць — прымяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымяншэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымяншаць — прыменшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымярза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымярзаць — прымерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымярко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымяркоўваць — прымеркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)