Выдаля́ць (БРС, Нас., Касп., Байк. і Некр.), польск. wydalać ’адпраўляць, выганяць’. Магчыма, запазычанне з польск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́паветрыцца ’знікнуць ад пошасці’ (Нас.). Гл. паветрыць(цца). Параўн. рус. поветрие ’эпідэмія, якая хутка распаўсюджваецца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́паласкі ’памыі’ (Нас.). Рус. дыял. вы́полоски, укр. ви́полоски ’тс’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выпаласкаць (гл. паласкаць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вясе́лліка ’вяселлейка’ (Нас.). Утворана пры дапамозе памяншальна-ласкальнага суф. ‑ейк‑а ад наз. вяселле (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Душа́цца ’бажыцца, прысягацца’ (Нас.), душа́нне ’бажба’ (Касп.). Відавочна, вытворнае ад душа́ (першапачаткова ’бажыцца, прысягацца душой’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кваку́ха ’тс’ (Нас., Мат. Гом., Яўс., Янк. Мат., Др.-Падб., Гарэц., Яруш., Юрч.). Гл. квактуха.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Крант ’кран’ (Нас., Шат., Касп., Яўс., Др.-Падб., Гарэц.). Да кран (гл.). Канцавое т незразумела.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кро́кус ’шафран’ (ТСБМ, Мал., Нас.). Укр. крокус ’тс’. Запазычанне з польск. krokus (Слаўскі, 3, 126).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кус ’кусок’ (ТСБМ, Нас., Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг., Бяльк., Сержп. Ск., Гарэц.). Гл. кусаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ласкава́ны ’штучна зроблены крамяным’ (КЭС, лаг.), драг. лоскованы ’глянцаваны’, ласкованы ’тс’ (Нас.). Да лоск (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)